عشق است نه هر چنان که خواهی
دردست و نیازِ صبح‌گاهی
از خود به درآی تا نباشی
موقوفِ اوامر و نواهی
گر زآن که گدای کوی اویی
بر ملک وجود پادشاهی
تو هیچ نه‌ای به خود اگر خود
از ماه تُراست تا به ماهی
نوریت بباید ای خردمند
کز ظلمتِ خود دراو پناهی
بی‌واسطه ی هدایتِ خضر
ره نیست به چشمه در سیاهی
دور از قدمِ محقّقانی
تا ملتفتِ سر و کلاهی
این نکته بدان که تا چو اقطاب
واصل نشنوی طفیلِ راهی
بر محضرِ نیستان نزاری
بنویس به خطِ خود گواهی
با هستیِ خویشتن نگردی
موصوف به هستیِ الاهی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مفهوم عشق و معنویت پرداخته و به خواننده یادآوری می‌کند که عشق واقعی به راحتی به دست نمی‌آید و نیازمند رسیدن به شناخت عمیق‌تری از خود است. شاعر تاکید دارد که برای دستیابی به عشق و حقیقت، باید از خود بیرون بیاییم و از فرمان‌ها و محدوده‌های دنیوی رها شویم. عشق، سلطنتی است که تنها در سایه‌ی خداوند و با نور حقیقت قابل دستیابی است. همچنین، توجه به راهنمایی‌های واقعی ضروری است تا از ظلمت جهل رها شویم. در نهایت، شاعر بر اهمیت خودشناسی و رسیدن به هستی الهی تاکید می‌کند و می‌خواهد که فرد با وجود خود به شناختی عمیق‌تر از عشق دست یابد.
هوش مصنوعی: عشق چیزی نیست که به سادگی به دست آید یا تنها در لحظات نیاز و در زمان صبح تصور شود.
هوش مصنوعی: از خود بیرون برو تا تحت تأثیر دستورات و نهیٰ‌ها نباشی.
هوش مصنوعی: اگر تو گدای کوی او باشی، در حقیقت بر تمام هستی سلطنت می‌کنی.
هوش مصنوعی: تو اگر به خودت هم فکر کنی، هیچ ارزشی نداری؛ چون وجود تو از روشنایی و زیبایی این ماه نشأت می‌گیرد.
هوش مصنوعی: بهتر است روشنایی خود را بشناسی، ای انسان بافرهنگ، تا از تاریکی درون خود به دست آوری پناهگاه.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به چشمه‌ی حقیقت و نور، باید از هدایت بی‌واسطه بهره‌مند شد؛ در غیر این صورت، در تاریکی، راهی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که در جایی دور از حضور دانشمندان و افراد آگاه، کسی متوجه بودن یا نبودن چیزی مانند سر و کلاه نمی‌شود. به عبارت دیگر، در غیاب افراد خبره، جزئیات و واقعیات مهم ممکن است نادیده گرفته شوند.
هوش مصنوعی: این نکته را به خاطر داشته باش که تا زمانی که به مقام و مرتبه‌ای بسیار بلند نرسی، نمی‌توانی به خوبی درک کنی که چگونه می‌توان از مسیر حق و حقیقت عبور کرد.
هوش مصنوعی: در محضر نیستان، نزاری با قلم خود تأییدنامه‌ای بنویس.
هوش مصنوعی: اگر با وجود و وجود خود آشنا نشوی، هرگز به صفات الاهی نخواهی رسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از قسمت بندگی و شاهی
دولت تو دهی بهَر که خواهی
در عشق پدید شد سپاهی
در سایه چتر پادشاهی
بر من بگذشت دی پگاهی
سروی و فرازِ سرو ماهی
زیبا بر و گردن و نغوله
آراسته کاکل و کلاهی
آشوبِ دلی هلاکِ جانی
[...]
ای آنکه تمام هم چو ماهی
با زلف چو چتر پادشاهی
مردم ز برای نقش و زلفت
از دیده برون کشد سیاهی
گر خط سیاه خود ببینی
[...]
گفتیم خیال چون تو ماهی
بینیم بخواب گاهگاهی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.