از نَفَس دوست شد مریمِ جان حامله
معتقد و اعتراف معترض و ولوله
نطفه ی امرست وز او روح تولد شده
مریم جان لاجرم بکر شود حامله
از درِ این رمز نیست مردِ تهی معرفت
در خورِ این لقمه نیست مرغِ تنک حوصله
قوّت ادراک عشق حل کند این مشکلات
دیر برآمد که ماند عقل درین سلسله
عقل به یک منزلی تا درِ مقصد رسید
سَیر نیارست کرد ماند در آن مرحله
زنگ ز مرآتِ دل عشق تواند سترد
آینة عقل را عشق زند مصقله
پنبه‌بزی فاش کرد یک نکت از سّر حق
در همه عالم فتاد شوری از آن مسأله
یار به بالین من کرد گذر دوش و گفت
بیش تغافل مکن می‌گذرد قافله
خانه تهی کن که شاه می‌رسد از اقمشه
زآن که میسر نشد خلوت با مشغله
دیده ی خود دیده را طاقتِ آن نور نیست
کی شود اضداد جمع شب‌پره و مشعله
حق به مُحق می‌رسد در درجات کمال
کی شنوند این سخن طایفة مبطله
آه نزاری خموش بیش مدر سَترِ من
عاجزم از دستِ تو با که کنم این گله
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی از عشق و دیوانگی سخن می‌گوید. مریم، نماد عشق است و حامله شدن او به معنی این است که عشق در وجودش زنده است. شاعر تأکید می‌کند که درک عشق می‌تواند بر مشکلات غلبه کند و عقل به تنهایی نمی‌تواند مسیر را طی کند. عشق مانند آینه‌ای است که می‌تواند زنگارهای عقل را پاک کند و به حقیقت نزدیک‌تر سازد. همچنین، شاعر به ناپایداری دنیا اشاره می‌کند و یادآوری می‌کند که باید خود را برای ورود عشق و حقیقت آماده کنیم. در پایان، احساس ناتوانی و ناچاری خود را نسبت به عشق بیان می‌کند و از محبوب خویش درخواست می‌کند که او را درک کند.
هوش مصنوعی: از نفس دوست، مریمِ جان به شکلی جدید دچار تحول و آماده‌سازی می‌شود که این وضعیت باعث ایجاد اعتقاد و سر و صدای زیادی می‌گردد.
هوش مصنوعی: نطفه‌ای از یک حقیقت وجود دارد و از آن، روحی تولد یافته است. بنابراین، مریم به طور معجزه‌آسا باردار خواهد شد.
هوش مصنوعی: این بیت بیان می‌کند که افرادی که از شناخت و آگاهی کمتری برخوردارند، نمی‌توانند به عمق اندیشه و معانی بزرگ دست یابند. همچنین اشاره دارد که کسانی که ظرفیت و حوصله کافی ندارند، نمی‌توانند از معارف و دانش‌های عمیق بهره‌مند شوند. در واقع، برای درک و استفاده از معانی عمیق، نیاز به آمادگی و وسعت نظر داریم.
هوش مصنوعی: قدرت درک و فهم عشق می‌تواند این مشکلاتی را که مدت‌هاست باقی مانده‌اند، حل کند؛ زیرا عقل در این زمینه ناتوان مانده است.
هوش مصنوعی: عقل انسان در یک مرحله تا به هدف نرسیده، دیگر توقف کرد و نتوانست جلوتر برود.
هوش مصنوعی: عشق می‌تواند زنگارهای دل را بزداید و عقل را پاک و درخشان کند.
هوش مصنوعی: یک پنبه‌باز به طور ناخواسته رازی از حقیقت را فاش کرد که موجب شور و شوقی در تمام عالم شد.
هوش مصنوعی: دوست شب گذشته به نزد من آمد و گفت که بیش از این بی‌اعتنایی نکن، زیرا زندگی کوتاه است و همچون کاروانی در حال عبور است.
هوش مصنوعی: خانه را آماده کن، زیرا پادشاه در راه است. به دلیل مشغله‌های زیاد، فرصتی برای خلوت وجود ندارد.
هوش مصنوعی: چشم من توانایی دیدن آن نور را ندارد، چه زمانی می‌تواند تضادهای بین شب‌پره و مشعله را جمع کند؟
هوش مصنوعی: حق به کسانی می‌رسد که در درجه‌های کمال قرار دارند؛ اما آیا گروهی که به نادرستی اعتقاد دارند این سخن را می‌شنوند؟
هوش مصنوعی: با کمال ادب و احترام، در سکوت خود آه می‌کشم، چون در برابر ستمگری تو ناتوانم و نمی‌دانم این دل‌خوری‌ام را با که در میان بگذارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای دل غافل مباش خفته درین مرحله
طبل قیامت زدند خیز که شد غافله
روز جوانی گذشت موی سیه شد سپید
پیک اجل در رسید ساخته کن راحله
آنکه ترا زاد مرد و آنکه ز تو زاد رفت
[...]
جهان فرتوت باز چمید زی فرهی
کدورت فصل دی نهاد رو بربهی
چمان شد اندر چمن دوباره سرو سهی
بشیر فرورد داد به بلبلان آگهی
که گل بسر بر نهاد دوباره تاج شهی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.