در دلم جلوه نما یا شمری فرسنگ است
پیش یک جلوه ی تو عرصه ی عالم تنگ است
سنگ بردار که در جام علایق زهر است
جام بگذار که در دست حوادث سنگ است
پا بسر تا ننهی سر ننهی بر در دوست
طی این راه مپندار که با فرهنگ است
تا تو بیرون نروی دوست نگنجد بدرون
نه همین دیده که دل در خور جاهش تنگ است
سحر را در بر اعجاز درنگی نبود
راستی جو چه غم ارخصم تو با نیرنگ است
بی ملامت ندهد عشق چنان ذوق نشاط
تو اگر نام بر آری بنکویی ننگ است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به دغدغههای عاشقانه و اشتياق عمیق به محبوب اشاره دارد. شاعر بیان میکند که در دلش احساساتی شدید به وجود آمده اما در برابر محبوبش، همه چیز کوچک و محدود به نظر میرسد. او از موانع و مشکلاتی که بر سر راه عشقش وجود دارد، سخن میگوید و تأکید میکند که عشق حقیقی باید بدون نیرنگ و فریب باشد. در نهایت، شاعر تأکید میکند که برای رسیدن به عشق واقعی، باید از خودگذشتگی کرد و به صداقت پایبند بود.
هوش مصنوعی: در دلم خودت را به نمایش بگذار، چرا که برای دیدن زیبایی تو، دنیا بسیار کوچک است.
هوش مصنوعی: سنگی را بردار که در جام علاقهها زهر وجود دارد. جامی را قرار بده که در برابر حوادث سخت است.
هوش مصنوعی: تا زمانی که پا به سر نگذاری و به درستی با دوست برخورد نکنی، خیال نکن که این مسیر آسان است و با فرهنگ بودن کافی است.
هوش مصنوعی: تا زمانی که تو بیرون نروی، دوست جایی در دل نمییابد و نه تنها این، بلکه چشم هم به خاطر تنگی دل نمیتواند به تو نگاه کند.
هوش مصنوعی: در صبح زود تأثیری شگرف و حیرتانگیز وجود ندارد. راست را جستوجو کن، چه غم دارد اگر تو با فریب و نیرنگ مواجه هستی.
هوش مصنوعی: عشق به اندازهای شوق و سرزندگی به تو میبخشد که هیچگونه سرزنشی نمیتواند تو را متأثر کند. حتی اگر نام کسی را به زبان بیاوری، این کار لکهای بر دامنت خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دست من همچو دل و دل چو دهانت تنگ است
اشک من با می و می با لب تو همرنگ است
همه تا باد صبا زلف تو دارند به چنگ
به جز از من که مرا باد صبا در چنگ است
من دعا گویم اگر دوست بگوید دشنام
[...]
بس که با سنگ ز سختی دل من یکرنگ است
سنگ بر شیشهٔ من، شیشه زدن بر سنگ است
پا به سر تا ننهی سر ننهی درره دوست
طی این راه مپندار که بافرسنگ است
تا تو بیرون نروی دوست نگنجد به درون
نه همین دیده که آن درخور جاهش تنگ است
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.