باز نرگس را گلستان صاحب افسر کند
شاخ گل منبر نهد بلبل خطابت سر کند
غنچه گردد سبز مغفر سبزه زنگاری قبا
روز عرض آمد که هرکس برد خود دربر کند
از گل مستان بروید تاک می شوریده وار
لاله خونین ز خاک کشتگان سر برکند
حسن گل برقی به بستان افکند کز تاب آن
بلبل شوریده را همرنگ خاکستر کند
جلوه شورانگیز باشد هر که آید در سماع
باده عطرآمیز گردد هرکه در ساغر کند
ترسم از مخموری ساقی که هنگام صبوح
صبح را گم از فروغ لاله احمر کند
بر تن رنجور سودایی وزد باد بهار
استخوان را مومیایی مغز را عنبر کند
صبحدم دامن گشاید حله عطرآگین شود
از گل اخگر برفروزد غنچه را مجمر کند
سنبل اسرار می روید که از راز زمین
هرچه گوید ابر در گوش زمین باور کند
در روانی گوییا طبع «نظیری » شد چنان
کانچه آید در ضمیرش ثبت در دفتر کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیباییهای طبیعت و تحولات بهاری میپردازد. در آن از نرگس و بلبل، باغ و گلها صحبت میشود و به شادی و شور زندگی در بهار اشاره میکند. شاعر زیبایی و طراوت گلها را ستایش میکند و از احساسات عاشقانهای که در این فصل بیدار میشود، سخن میگوید. همچنین به تأثیر باده و سبکی در بهاری بودن حال انسانها اشاره میشود و بیان میکند که این حال ممکن است باعث غفلت از زیباییهای زندگی شود. در کل، شعر با تصاویری دلانگیز و پرشور از بهار، رنج و شادی زندگی را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: نرگس در باغ گلستان، مانند یک زیبایی بینظیر جلوهگر میشود و بلبل با صدای خوش خود، از او پرستش و ستایش میکند.
هوش مصنوعی: غنچه به سرسبزی و زیبایی میرسد و سبزپوشی به رنگ زنگاری به خود میگیرد. روزی که فرصتی پیش میآید، هر کس باید خوب خود را نشان دهد و از خود دفاع کند.
هوش مصنوعی: از باغ بیداد، انگورهای مست به همراه لالههای خونین از خاک شهیدان سر برآوردهاند.
هوش مصنوعی: نزیبایی و زیبایی گلبرقی در باغ چنان تأثیری دارد که بلبلهای عاشق را به حالت بیتابی و افسردگی میکشاند و آنها را به رنگ خاکستر در میآورد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در حال رقص و شوق وارد شود، جلوهای دلانگیز دارد. و هر کسی که در جامی بنوشد، عطر خاصی میگیرد.
هوش مصنوعی: میترسم از مستی شرابریز که در زمان صبح، زیباییهای روشنایی صبح را با رنگ قرمز گل لاله از دست بدهد.
هوش مصنوعی: بادی لطیف و بهاری بر تن ضعیف و بیمار میوزد و باعث میشود که استخوانها دوباره جوان و نرم شوند و مغز به حالت شاداب و خوشبو درآید.
هوش مصنوعی: صبح که میرسد، دامن طبیعت مثل چادری خوشبو باز میشود و عطر گلها در فضا پخش میشود. در این بین، غنچهها با شعلههای عشق شکوفا میشوند و به آرامی روشن میگردند.
هوش مصنوعی: سنبل به عنوان نماد راز و رموز، از زمین میروید و ابر هر چه را که درباره رمز و راز زمین میگوید، به گوش زمین میسپارد و به آن ایمان میآورد.
هوش مصنوعی: شاعر از احساسات و تفکرات خود به نحوی پیوسته و روان نوشته است، گویی که ذوق و طبع او به حدی رسیده که آنچه در دلش میگذرد، به راحتی به کلمات تبدیل میشود و همه افکارش را به مانند ثبت در دفتر، بیان میکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر مه از عنبر معشوق من چنبر کند
هیچ کس دیدی که بر مه چنبر از عنبر کند
گه ز مشک سوده نقش آرد همی بر آفتاب
گه عبیر بیخته بر لالهٔ احمر کند
گرد زنگارش پدید آمد ز روی برگ گل
[...]
لاغری کامید اهل شرک را لاغر کند
بهر او از شهپر خود نسر طایر پر کند
رهبر احداث شد زان کارها برهم زند
همره تقدیر شد زان حالها دیگر کند
هر کرا تیغی بود برکف حنا برکف کند
[...]
هر زمان خورشید او از مشرقی سر بر کند
ماه مهر افزاش هر دم جلوه دیگر کند
از برای آنکه تا نشناسد او را هر کسی
قامت زیباش هردم کسوتی دیگر کند
صورت او هر زمانی معنی دیگر دهد
[...]
زلف مشکینت دهان شانه پر عنبر کند
سرمه خاموش را چشمت زبان آور کند
آن که می گوید قیامت بر نمی خیزد، کجاست؟
تا در آن مژگان تماشای صف محشر کند
اشتیاق صفحه رخسار شبنم زیب او
[...]
با لب خشک آنکه در عشق تو دامن تر کند
می رسد گر ناز بر سلطان بحر و بر کند
می تواند غوطه زد در آبروی اعتبار
خویش را گردآوری آنکس که چون گوهر کند
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.