ای ز رخسارت الی الرحمن ذوالعرش السبیل
ان حیا فی هواها کل من کان القتیل
آن که چون موسی نبرد از نار وجهت ره به حق
همچو فرعونش نماید در نظر خون آب نیل
طالب حق کی شدی واصل به ذات لم یزل
خط وجهت گر نبودی طالب حق را دلیل
آن که کسب علم «فضل » ز ابجد رویت نکرد
روزگار عمر در تعطیل گم کرد آن عطیل
نار غیرت سوز رویت بود بی روی و ریا
آتشی کان شد گل صدبرگ و ریحان بر خلیل
واهب صورت نبست اشباح را نقش وجود
تا نشد خاک کفت ارزاق ایشان را کفیل
بر جمال عالم آرایت که داد حسن داد
ختم شد خوبی، تعالی الله زهی فضل جلیل
طالب ذات خدا را سی و دو خط رخت
در حقیقت هر یکی انا هدیناه السبیل
قطره ای بود از دهانت چشمه ای کان در بهشت
حق تعالی خواندش عینا تسمی سلسبیل
نعمتی کز خال و خط عنبرینت یافتم
حاصل دنیا و عقبی نزد آن باشد قلیل
جان به بوی وصل زلفت می دهم لیکن عجب
گر بدست آید به صد جان آنچنان عمر طویل
طیلسان زلف مشکین تو بود انداخته
بر سر نور تجلی در ازل ظل ظلیل
صورت روی تو هست آیینه ذات خدا
لیکن این معنی کجا داند عزازیل عزیل؟
نامه ام الکتاب از مصحف روی تو بود
لوح محفوظی کز آن آورد قرآن جبرئیل
(خط مشکین تو چون از رخ براندازد نقاب
در جمالش واله و حیران شود عقل عقیل)
دست قدرت بر رخت چون خال مشکین می نهاد
آسمان خود را فرو برد از حسد در آب نیل
ارض حق را سی و دو نطق تو بود «اثقالها»
وعده «اناسنلقی » بود از آن «قولا ثقیل »
کی شدی واقف ز عیسی گر نبودی آمده
در ازای سی و دو خط رخت عما نویل
چون نسیمی راه اگر بردی به نطق از فضل حق
همچو عیسی زنده مانی تا ابد بی قال و قیل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جذبه معشوق می‌پردازد و نسبت به او احساس عشق و اشتیاق عمیقی را بیان می‌کند. شاعر از نورانی بودن چهره معشوق، تاثیر او بر دیگران و قدرت جذبه‌اش سخن می‌گوید و او را به عنوان راهی به حق و حقیقت معرفی می‌کند. همچنین، در این شعر به مقایسه‌هایی با شخصیت‌های مذهبی مانند موسی و عیسی پرداخته می‌شود، که نشان‌دهنده‌ی قدرت و اثرگذاری معشوق بر جان و دل عاشق است. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های عمیق، عشق و اشتیاق به معشوق را به عنوان مسیری به سمت خدا و حقیقت مطرح می‌کند و در نهایت تأکید می‌کند که محبت و عشق واقعی همواره زنده و پایدار است.
هوش مصنوعی: ای ز چهره‌ات راهی به سوی خداوندی که صاحب عرش است، هر کسی که در عشق تو زندگی کند، خود را به کشتن می‌دهد.
هوش مصنوعی: کسی که مانند موسی از آتش نترسد و راهی به سوی حقیقت پیدا کند، در نگاه دیگران مانند فرعون به نظر می‌رسد که خون آب نیل را در خود دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که در پی حقیقت و وجود نامتناهی و مطلق هستی، اگر نمی‌خواستی به حقیقت بپیوندی، باید دلیلی برای جستجوی حقیقت می‌داشتی.
هوش مصنوعی: کسی که برای یادگیری علم از الفبای چهره‌ات استفاده نکرد، عمرش را در بی‌کاری و بی‌هدف گم می‌کند.
هوش مصنوعی: غیرت و زیبایی چهره‌ات همچون آتشی است که بدون تظاهر و ریا، دل‌ها را می‌سوزاند و از آن آتش، گل‌های زیبایی مانند گل صدبرگ و ریحان بر دل ابراهیم (خلیل) شکوفا می‌شوند.
هوش مصنوعی: آفرینش ظواهر موجودات به صورت‌های مختلف، به این دلیل است که تا زمانی که خاک و زمین به وجود نیامده بود، کسی نبود که نان و روزی آنها را تامین کند.
هوش مصنوعی: به زیبایی و جمالی که به دنیا هدیه داده شده، اشاره می‌کند و می‌گوید که با ظهور چنین زیبایی، همه خوبی‌ها به کمال رسیده‌اند. خداوند بر چنین نعمتی بسیار بزرگ و شگفت‌انگیز تبارک و تعالی می‌باشد.
هوش مصنوعی: در جستجوی ذات خداوند، انسان در مسیر هدایت قرار می‌گیرد و هر کدام از نشانه‌ها و نشانه‌های او، راهی به سوی هدایت و آگاهی را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: یک قطره از دهان تو بیرون آمد که در بهشت، او را به نام سلسبیل شناسانده‌اند.
هوش مصنوعی: من نعمت و خوشبختی را از زیبایی‌ها و نشانه‌های تو به دست آورده‌ام، و این نعمت‌ها در مقایسه با آنچه در دنیا و آخرت به دست آورده‌ام، بسیار اندک است.
هوش مصنوعی: من جانم را به بوی وصال موهایت می‌دهم، اما جالب است اگر با صدها جان هم نتوانم آن عمر طولانی را به دست آورم.
هوش مصنوعی: موهای مشکی تو همچون نقابی بر چهره نور الهی که در آغاز آفرینش وجود داشته، سایه‌ای افکنده است.
هوش مصنوعی: این بیت بیان می‌کند که زیبایی و جذابیت چهره تو، تجلی‌ای از ذات خداوند است. ولی این حقیقت عمیق را کسی مانند عزازیل، که نماینده تمرد و نافرمانی است، نمی‌داند و نمی‌تواند درک کند.
هوش مصنوعی: نامه من همان کتابی است که از چهره تو نوشته شده است، و در واقع لوح محفوظی است که قرآن جبرائیل از آن آورده است.
هوش مصنوعی: وقتی نقاب از چهره زیبا و خط مشکی تو برداشته می‌شود، عقل و اندیشه انسان در مقابل زیبایی‌ات غرق در حیرت و شگفتی می‌شود.
هوش مصنوعی: زمانی که قدرت خداوند، همچون خالی سیاه بر سینه‌ات گذاشت، آسمان به خاطر حسادت خود را در آب نیل پنهان کرد.
هوش مصنوعی: زمین را به سی و دو زبان توصیف کرده‌اند و سنگینی آن به وعده‌ای که گفته‌اند «خواهیم دید» مربوط می‌شود.
هوش مصنوعی: کی از حال عیسی باخبر شدی، اگر در برابر سی و دو خط لباس تو را نمی‌دیدند؟
هوش مصنوعی: اگر نسیمی به تو رسید و تو سخن گفتی از نعمت‌های الهی، مثل عیسی زنده خواهی ماند تا همیشه بدون هیچ ادعا و سخن‌وری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بگذرانیدی سپاه از رود هایی کز قیاس
ژرف دریا باشد اندر جنب آن هر یک قلیل
بس شگفتی نیست گر بر ژرف دریا بگذرد
لشکری کو را بود محمود دریا دل دلیل
باز گشتی شادمان و بر ستوران سپاه
[...]
تا عدیل دوست گشتم با طرب گشتم عدیل
بر جهان و جان بدیل آرم بدو نازم بدیل
گرچه باشم دور از او عشقش بمن باشد رفیق
گرچه باشم فرد از او مهرش بمن باشد عدیل
مهر آن مه بر دل من چون نشان آبله است
[...]
لوح انعام تو خواند هر چه در عالم نبیل
داغ احسان تو دارد هر که در گیتی اصیل
فهمهای زیر کان کندست با تو گاه علم
گفتهای قایلان سستست بی تو گاه قیل
رخ که گرد سم اسبت یافت گردد مقتدا
[...]
ای یگانه مهتر فرزانه راد بی مثیل
ای کف راد تو ارزاق خلایق را کفیل
در هنرمندی و رادی بی عدیل و بی بدیل
صاحب صمصام را هستی بهم نامی عدیل
افتخار آرد بتو دین جهاندار جلیل
[...]
خاک ملت را مسیحی آب دین را جبرئیل
باد دنیا را سلیمان، آتش جان را خلیل
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.