بپوش از هستی خود چشم و عیش جاودانی کن
نشین در کنج خلوتخانه خود کامرانی کن
مده ره در حریم خاص دل وسواس شیطان را
بهر جا پا نهی اطراف خود را پاسبانی کن
رخ خود مهر وقت شام سازد از شفق گلگون
تو هم از جام می در موسم پیری جوانی کن
فلک را جامه فتح است در بر خلعت نیلی
لباس خویش را تا می توانی آسمانی کن
ندارد هیچ سودی این زمان انگشت خائیدن
که گفت ای شمع در اول به آتش همزبانی کن
تبسم های رنگین غنچه را زیر لب باشد
غم ایام اگر دلتنگ سازد شادمانی کن
دل خون گشته ام را از لب خود کامران گردان
سبوی باده ام را پر ز آب زندگانی کن
اگر خواهی به زنجیر آوری پای بزرگان را
برو در ملک هندو چند روزی فیل بانی کن
بود راضی به مرگ خویش در کنج قفس بلبل
بکش تیغ از نیام کین با ما مهربانی کن
اگر خواهی گذاری سیدا سر در رکاب او
به برق گر مرو یک چند روزی همعنانی کن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به فراگیران زندگی و لذت بردن از آن اشاره می‌کند. او پیشنهاد می‌کند که از موانع و وسوسه‌های شیطانی دوری کرده و به شادی و کامرانی بپردازند. او به زیبایی و عشق زمان حال تأکید می‌کند و به اهمیت پذیرش لحظه‌ها و استفاده از آنها برای ایجاد خاطرات شاد اشاره می‌کند. همچنین، شاعر به جوانی در دل و روح در هر سنی تأکید دارد و از زندگی جاودانه‌ای صحبت می‌کند که با آگاهی و خوشی همراه است. در نهایت، او به دوستی و محبت و تلاش برای رسیدن به بزرگان و معشوقان اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: چشم‌پوشی از دنیای مادی را فراموش کن و به جستجوی خوشبختی جاودانه بپرداز. در دنیای خود به آرامش و لذت واقعی دست یاب.
هوش مصنوعی: به ذهن خود اجازه نده که وسوسه‌های شیطان را بپذیرد. در هر جایی که هستی، از دل و احساساتت مراقبت کن و آنها را از خطرات دور نگه‌دار.
هوش مصنوعی: چهره‌ات در غروب به زیبایی رنگ آسمان می‌شود، پس تو نیز در دوران پیری از خوشی و لذت زندگی کن و جوانی را تجربه کن.
هوش مصنوعی: آسمان به لباس پیروزی آراسته شده و در حالی که لباس نیلی خاص خود را به تن دارد، به تو سفارش می‌کند که هر چه می‌توانی خود را به آسمان نزدیک‌تر کنی.
هوش مصنوعی: در این زمان، انگشتان خائیدن هیچ فایده‌ای ندارند. برای چه می‌خواهی به شمع بگویی که با آتش هم‌صحبت شود، در حالی که خودت هم به دور از آتش نشسته‌ای؟
هوش مصنوعی: لبخندهای زیبا و جذاب غنچه‌ها را همیشه در دل نگه‌دار و اگر روزی غم و اندوهی سراغت آمد، با شادی و خوشحالی خود را تسلی بده.
هوش مصنوعی: دل من به شدت غمگین و پر از درد است، بیا و با عشق و شادی خود آن را شاد کن. همچنین، می‌خواهم که زندگی‌ام پر از خوشی و لذت باشد، مانند جامی که با آب زنده و دلپذیر پر شده است.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که بزرگان و شخصیت‌های بزرگ را پایین بکشی و به زنجیر بکشی، چند روزی به کشور هند برو و در کار نگهداری از فیل‌ها مشغول شو.
هوش مصنوعی: بلبل در گوشه قفس به مرگ خود راضی است و از تو می‌خواهد که شعله‌های عشق را برافروزی و ما را محبت کنی.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که در کنار او باشی و از راه او بهره‌مند شوی، بهتر است که مدتی صبر کنی و در این راه با خودت همفکری و هماهنگی کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به دست آور بتی جان بخش و عیش جاودانی کن
حیات خضر خواهی فکر آب زندگانی کن
ز اهل نشأه حرفی یاد دارم جان من بشنو
نشین با شیشه همزانو و می را یار جانی کن
دل مینای می‌باید که باشد صاف با رندان
[...]
به عالم از سر کلک وزارت درفشانی کن
بر اوج قدر دائم کار فیض آسمانی کن
بزرگان را به قدر کاردانی کار می‌افتد
دل بیدار داری مملکت را پاسبانی کن
رضای خلق و خالق چون عنان هرگه به دست آید
[...]
ز جا خیز و علم بردار و با من هم عنانی کن
به دور خیمه ها اهل حرم را پاسبانی کن
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.