آن یکی کرد این سؤال از آن امام
کی تو در فهم و کتاب حق تمام
از چه فرمود آن خدای بی همال
در مقام قهر و توبیخ و جلال
چون شدی مغرور بر رب کریم
از چه کردی این گناهان عظیم
مقتضای حال این بود ای خلیل
که بگوید رب قهار جلیل
گفت رو رو پس تو نادان بوده ای
عقده ای از نکته ای نگشوده ای
خواست تا حق رحمت اندوزی کند
مجرمان را عذرآموزی کند
تا کند تعلیمشان عذر گناه
عذر معزولی آن عذر گناه
تا بیاموزد سؤالش را جواب
یادشان آرد ز وصل مستطاب
تا بگویند این امید و این غرور
بر کرمهای تومان بود ای غفور
عذر ما اینست در جرم و خطا
هرچه دیگر عذر می آرم هبا
عذر بدتر از گنه می آورم
پرده ی ناموس خود را می درم
آن یکی گوید گنه از نفس بود
وان دگر گوید ز شیطان عنود
آن هوس را عذر آرد آن هوا
آن گنه سازد حوالت بر شقا
این جواب عذر باشد سربسر
چون جواب خصم و قاضی ای پسر
آمد آن یک با دو گوش خون چکان
نزد قاضی ایها القاضی فغان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، سوالی از امام مطرح می‌شود دربارهٔ فهم و درک حقیقت و خشم خداوند. اشاره به این است که چرا برخی انسان‌ها بر نعمت‌های خداوند مغرور شده و مرتکب گناهان عظیم می‌شوند. جواب امام نشان می‌دهد که انسان‌ها به دلیل نادانی و عدم شناخت صحیح از حقیقت، دست به عذر و بهانه‌جویی می‌زنند. در نهایت، بعضی افراد به نفس و وسوسه‌های شیطانی خود عذر می‌آورند و در تلاش‌اند تا گناهان خود را توجیه کنند. این متن بر آموختن عذرخواهی و درک بهتر از اشتباهات تأکید دارد.
هوش مصنوعی: سوالی از امام کرد که تو در درک و فهم کتاب حق چقدر کامل هستی؟
هوش مصنوعی: خداوند بزرگ و بی‌نظیر، در زمانی که خشم و تنبیه و عظمت خود را ابراز می‌کند، چه چیزی را بیان کرده است؟
هوش مصنوعی: وقتی که بر نعمت‌های خداوند بزرگ و بخشنده مغرور شدی، چرا این کارهای بزرگ و ناپسند را انجام دادی؟
هوش مصنوعی: شرایط و نیاز زمانه ایجاب می‌کرد که ای خلیل، پروردگار بزرگ و توانمند سخن بگوید.
هوش مصنوعی: گفتی که تو نادانی و از چیزی که نمی‌دانی، در درون خودت مشکل و کینه‌ای داری که نتوانسته‌ای آن را حل کنی.
هوش مصنوعی: خواست که خداوند رحمتش را بر مجرمان نازل کند و به آنها فرصتی برای عذرخواهی بدهد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که آموزش به افراد، به آنها این فرصت را می‌دهد که برای اشتباهات و کوتاهی‌های خود دلیلی بیاورند و در واقع، این بهانه‌ها به نوعی مجوزی برای رفع مسئولیت آنها ایجاد می‌کند.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که سوالی که مطرح می‌شود، دارای آموزه‌ای است که می‌تواند یادآوری از تجربه‌ای شیرین و خاص باشد. در واقع، پرسش می‌تواند یادآور ارتباطات ارزشمند و لذت‌بخش باشد.
هوش مصنوعی: تا بگویند این امید و این خود بزرگ‌بینی به خاطر رحمت‌های زیادی است که خداوند به انسان‌ها عطا کرده است.
هوش مصنوعی: بهانه ما در مورد اشتباهات و خطاها تنها همین است و هر دلیل دیگری که بیاورم بیهوده خواهد بود.
هوش مصنوعی: من بهانه‌ای بدتر از گناه می‌آورم و حیا و ناموس خود را نادیده می‌گیرم.
هوش مصنوعی: یکی می‌گوید که گناه از نفس وخواسته‌های درونی خود انسان ناشی می‌شود، در حالی که دیگری عقیده دارد که این گناه منشا شیطانی دارد و ناشی از وسوسه‌های شیطان است.
هوش مصنوعی: در این بیت به این موضوع اشاره می‌شود که اگر هوس و خواسته‌ای وجود داشته باشد، آن خواسته می‌تواند بهانه‌ای برای انجام گناه و رسیدن به بدبختی‌ها باشد. به عبارت دیگر، تمایلات و آرزوها گاهی می‌توانند ما را به سمت اشتباهات و مشکلات هدایت کنند.
هوش مصنوعی: این پاسخ توجیهی است که به طور کامل مانند پاسخی که یک دشمن به قاضی می‌دهد، ارائه شده است، ای پسر.
هوش مصنوعی: مردی با حالتی نزار و گوش‌های خونین به قاضی مراجعه کرده و از درد و رنج خود شكایت می‌کند. او به قاضی می‌گوید که به دادش برسد و از وضعیتی که در آن قرار دارد، فریاد می‌زند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.