چون سوی برادری بپویی
باید که نخست رو بشویی
در سر ز خمارت ار صداعی است
تصدیع برادران نجویی
یا بوی بغل ز خود برانی
یا ترک کنار دوست گویی
در سور مهی بنفشه مویی
کی شرط بود که تو بمویی
بی دام اگرت شکار باید
می‌دانک چو من محال جویی
ور گوش تو گرم شد ز مستی
صوفی سماع و های و هویی
ور هوش تو بی‌خبر شد از گوش
یک توی نه‌ای هزارتویی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی روابط برادرانه و اهمیت نزدیکی میان انسان‌ها می‌پردازد. شاعر می‌گوید که برای آغاز یک دوستی واقعی، باید ابتدا خود را پاک کرده و نیت خالصی داشته باشی. او اشاره می‌کند که اگر در زندگی خود به مشکلاتی دچار هستی یا به دردسر افتاده‌ای، نباید از دیگران دوری کنی. همچنین به این نکته اشاره می‌کند که اگر درست از جامعه و افراد دوری کنی، شادابی و روابط زیبا را از دست می‌دهی. در نهایت، شاعر به اهمیت حفظ خوشی‌ها و ارتباطات انسانی در زندگی اشاره می‌کند و می‌گوید که اگر آگاهانه به دنبال خوشی‌ها و ارتباطات واقعی نباشی، در خود خواهی ماند.
هوش مصنوعی: وقتی به دیدن برادر خود می‌روی، ابتدا باید خود را پاک و معطر کنی.
هوش مصنوعی: اگر در سر تو درد و بی‌تابی وجود دارد، برادران، در جستجوی آرامش و دوست‌داشتنت هستند.
هوش مصنوعی: یا بوی عطر آغوش را از خود دور کن، یا کنار دوست را ترک بگو.
هوش مصنوعی: در گلابی که با رنگ بنفشه آمیخته شده است، چه نیازی است که تو را به موهایی از این رنگ بسنجند؟
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به هدفی دست پیدا کنی، باید مانند من تلاش کنی؛ چراکه امکان رسیدن به هدف بدون تلاش بسیار بعید است.
هوش مصنوعی: اگر گوش تو از شور و حال صوفی، در حال سماع و سر و صدای او، گرم شود،
هوش مصنوعی: اگر هوش تو اصلاً از شنیدن یک صدا بی‌خبر شود، تو دیگر مانند یک معمای پیچیده و هزار تو نخواهی بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای روی تو آیت نکویی
حسن تو کمال خوبرویی
راتب شده عالم کهن را
هردم ز تو فتنه‌ای به نویی
معروف لبت به تنگ‌باری
[...]
جانا همه آیت نکویی
در شأن تو آمده ست گویی
یک گل چو رخت به دست ناید
گر در چمن جهان بجویی
گر هر چه نبشته‌ای بشویی
شویم دهن از زیاده گویی
چون روی بود بدان نکویی
نازش برود به هرچه گویی
رویی که ز شرم او درافتاد
خورشید فلک به زرد رویی
چون در خور او نمی‌توان شد
[...]
من تنگدل و تو تنگ خوئی
من خوب سخن، تو خوبروئی
با من بکن آن که لطف یزدان
با روی تو کرد، از نکوئی
برتنگ دلی من به بخشای
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.