در این رقص و در این های و در این هو
میان ماست گردان میر مه رو
اگر چه روی میدزدد ز مردم
کجا پنهان شود آن روی نیکو
چو چشمت بست آن جادوی استاد
درآ در آب جو و آب میجو
تو گویی کو و کو او نیز سر را
به هر سو میکند یعنی که کو کو
ز کوی عشق میآید ندایی
رها کن کو و کو دررو در این کو
برو دامان خاقان گیر محکم
چو او باشد چه اندیشی ز باجو
برو پهلوی قصرش خانهای گیر
که تا ایمن شوی از درد پهلو
گریزان درد و دارو در پی تو
زهی لطف و زهی احسان و دارو
سیه کاری و تلخی را رها کن
بر ما زو بیا غلطان چو مازو
از او یابد طرب هم مست و هم می
از او گیرد نمک هم رو و هم خو
از او اندیش و گفتن را رها کن
لطیف اندیش باشد مرد کم گو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و جستجوی زیبایی و حقیقت است. شاعر به محبتی عمیق اشاره میکند که به وسیله رقص و شادی بیان میشود. وجود شخصی به نام "میر مه رو" در این رقص نماد زیبایی و جذابیت است که هرچند از دیدگان پنهان است، اما حضوری محسوس دارد. شاعر به شنونده توصیه میکند که از جستجوی بینتیجه دست بردارد و به جای آن به دامان محبت و عشق پناه ببرد تا از درد و رنج رهایی یابد. او به این نکته اشاره میکند که دلخوشی و سرور از عشق واقعی به دست میآید و باید از تلخیها دوری کرد. در نهایت، شاعر بر اهمیت اندیشه لطیف و کلام کمحجم تاکید میکند.
هوش مصنوعی: در این شادمانی و جنب و جوش، کسی از دور میچرخد که زیباییاش همچون ماه است و دلها را به خود جذب میکند.
هوش مصنوعی: هرچند که زیبایی چهرهاش را از نگاه مردم پنهان میکند، اما آن چهرهی زیبا چگونه میتواند از دید دیگران مخفی بماند؟
هوش مصنوعی: وقتی چشم تو به خواب میرود، آن جادوی معلمی را که یاد گرفتهای، به یاد بیاور و به جستجوی آب زلال و شراب برو.
هوش مصنوعی: به نظر میرسد او به دنبال چیزی میگردد و سرش را به هر طرف میچرخاند، به معنای این که بیوقفه در تلاش است تا آن را پیدا کند.
هوش مصنوعی: از راه عشق صدایی به گوش میرسد؛ رها کن هر چه را که باید و در پی آنچه حقیقی است برو.
هوش مصنوعی: به پیشوای بزرگ برو و او را محکم بگیر، چون او در اختیار توست، نگران چیزهای دیگر نباش.
هوش مصنوعی: به جایی برو که در کنار قصر او آرامش پیدا کنی و از ناراحتی و رنج دور بمانی.
هوش مصنوعی: در جستجوی تو دوری از درد و درمان را تجربه میکنم، ای کسی که لطف و احسانت بینظیر است.
هوش مصنوعی: غم و اندوه را رها کن و مثل ما با شادابی و سرزندگی زندگی کن.
هوش مصنوعی: او از عشقش همواره خوشحال و شاداب است و از او نیز نعمت و مهربانی میگیرد؛ هم در حال ظاهر و هم در باطن.
هوش مصنوعی: از او فکر کردن و صحبت کردن را کنار بگذار، زیرا مردی که کم حرف میزند، دارای اندیشههای عمیق و ظریف است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
چو از نوروز گردد این جهان نو
هوا خوشتر شود آنگه همی رو
مرا هجران آن آهوی آمو
همی دارد چو بچه مرده آهو
ز گردشهای این چرخ سبکرو
همان آید کزان سنگ و از آن جو
پدر گفتش که چون زر سایه افکند
ترا از گوهر و از پایه افکند
نیاید دُنیی و دین راست هر دو
ز حق میدان که نتوان خواست هر دو
من از دست کمانداران ابرو
نمییارم گذر کردن به هر سو
دو چشمم خیره ماند از روشنایی
ندانم قرص خورشید است یا رو
بهشت است این که من دیدم نه رخسار
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.