بازم صنما چه می‌فریبی تو
بازم به دغا چه می‌فریبی تو
هر لحظه بخوانیم کریمانه
ای دوست مرا چه می‌فریبی تو
عمری تو و عمر بی‌وفا باشد
ما را به وفا چه می‌فریبی تو
دل سیر نمی‌شود به جیحون‌ها
ما را به سقا چه می‌فریبی تو
تاریک شده‌ست چشم بی‌ماهت
ما را به عصا چه می‌فریبی تو
ای دوست دعا وظیفه بنده‌ست
ما را به دعا چه می‌فریبی تو
آن را که مثال امن دادی دی
با خوف و رجا چه می‌فریبی تو
گفتی به قضای حق رضا باید
ما را به قضا چه می‌فریبی تو
چون نیست دواپذیر این دردم
ما را به دوا چه می‌فریبی تو
تنها خوردن چو پیشه کردی خوش
ما را به صلا چه می‌فریبی تو
چون چنگ نشاط ما شکستی خرد
ما را به سه تا چه می‌فریبی تو
ما را بی ما چه می‌نوازی تو
ما را با ما چه می‌فریبی تو
ای بسته کمر به پیش تو جانم
ما را به قبا چه می‌فریبی تو
خاموش که غیر تو نمی‌خواهیم
ما را به عطا چه می‌فریبی تو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مضامین عشق و دل‌تنگی پرداخته و گوینده به محبوب خود می‌گوید که چرا او را فریب می‌دهد و در واقعیتی تلخ زندگی، به او وعده و امیدهای بی‌اساس می‌دهد. در طول شعر، او به بی‌وفایی زمان، دردهای عمیق احساسات و مشکلات زندگی اشاره می‌کند و از محبوب می‌خواهد که دیگر او را با وعده‌های توخالی فریب ندهد. در نهایت، او به این نتیجه می‌رسد که تنها عشق واقعی و وجود محبوب برای او کافی است و از او درخواست می‌کند که بی‌دروغ و بی‌فریب در کنار او باشد.
هوش مصنوعی: عزیزم، دوباره چه نیرنگی به راه انداختی؟ چرا باز هم با فریبکاری به من نزدیک می‌شوی؟
هوش مصنوعی: هر لحظه ما تو را به صورت محترمانه می‌خوانیم، ای دوست! اما تو چرا من را فریب می‌دهی؟
هوش مصنوعی: تو مدت‌ها با من هستی و عمر فانی بی‌وفاست، پس چرا من را با وعده‌های وفا فریب می‌زنی؟
هوش مصنوعی: دل هرگز به آب‌های زلال و خنک سیراب نمی‌شود، پس تو که خود را به عنوان آب‌پاش معرفی می‌کنی، چرا ما را فریب می‌دهی؟
هوش مصنوعی: چشم‌های ما به خاطر نبودن تو روشنایی ندارد، تو چه فایده‌ای به ما می‌دهی با ترفندهایت؟
هوش مصنوعی: ای دوست، دعا کردن برای ما وظیفه است؛ پس چرا تو ما را با این موضوع فریب می‌دهی؟
هوش مصنوعی: کسی که امن و آرامش را به او داده‌ای، چرا او را با ترس و امید فریب می‌دهی؟
هوش مصنوعی: گفتی که باید در برابر سرنوشت الهی رضا داشته باشیم، حالا تو چرا ما را با این قضا به فریب وا می‌داری؟
هوش مصنوعی: وقتی که درد من به هیچ درمانی پاسخ نمی‌دهد، تو چرا با وعده‌ی درمان ما را فریب می‌زنی؟
هوش مصنوعی: اگر فقط به خوراک خود مشغول شوی، به چه دلیل ما را به فریب و وسوسه می‌آوری؟
هوش مصنوعی: وقتی که وسیله‌ی خوشحالی ما را خراب کردی، برای چیست که عقل ما را به سه بخش تقسیم می‌کنی و می‌خواهی ما را فریب دهی؟
هوش مصنوعی: تو در غیاب ما چه نغمه‌ای سر می‌دهی و وقتی که خود را داریم، چگونه ما را فریب می‌زنی؟
هوش مصنوعی: ای کسی که کمر را برای جذبه‌ات محکم بسته‌ام، چرا با لباس‌های زیبا ما را فریب می‌دهی؟
هوش مصنوعی: سکوت کن، زیرا ما جز تو چیزی را نمی‌خواهیم و تو با بخشش‌های خود ما را به چه می‌فریبی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.