چو هجر راه من تشنه در سراب انداخت
سکون سفینه به گرداب اضطراب انداخت
فلک ز بد مددیها تمام یاران را
چو دست بست گلیم مرا در آب انداخت
زمانه دست من اول به حیله بست آن گه
ز چهره شاهد مقصود را نقاب انداخت
به جنبشی که نمود از نسیم کاکل او
هزار رشتهٔ جان را به پیچ و تاب انداخت
گرفت محتشم از ساقی غمش جامی
که بوی او من میخواره را خراب انداخت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات شعر درباره احساسات عاشقانه و درد جدایی است. شاعر از تشنگی و سراب سخن می‌گوید که نمادی از آرزوی دست‌نیافتنی است. او به مصائب و اضطراب‌هایی که در زندگی از آنها رنج می‌برد اشاره می‌کند و تأثیرات منفی زمانه را بر خود حس می‌کند. همچنین، یادآور زیبایی معشوق است که جانش را به حرکت درمی‌آورد و می‌پیچاند. در پایان، شاعر از جامی یاد می‌کند که از دلبستگی به معشوق ناشی می‌شود و بوی او باعث سرگشتگی و زوال او شده است.
هوش مصنوعی: وقتی که جدایی به سراغم آمد، حس تشنگی‌ام را در بی‌راهه‌ها رها کرد. سکون و آرامش کشتی‌ام را در گردابی از اضطراب اسیر کرد.
هوش مصنوعی: زمانه به خاطر بدی‌ها و ناملایمات، همه دوستان را از کمک کردن به من بازداشت و در نتیجه، وضعیت من به شدت بد شده و در منجلاب مشکلات قرار گرفتم.
هوش مصنوعی: زمانه ابتدا به ترفندهای خود مرا فریب داد و سپس چهره محبوب را از من پنهان کرد.
هوش مصنوعی: به خاطر حرکتی که نسیم از موهای او ایجاد کرد، هزار رشته زندگی را به هم پیچید و به تلاطم درآورد.
هوش مصنوعی: محتشم از ساقی، جامی دریافت کرد که عطر حضور محبوبش، اثرش را بر من مست گذاشت و مرا به حالتی خراب و پریشان وا داشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سپیده دم که زمانه ز رخ نقاب انداخت
به زلف تیره شب نور صبح تاب انداخت
کلید زر شد و بگشاد آفتاب فلک
به دیده ها که شب تیره قفل خواب انداخت
سحر جواهر انجم یگان یگان دزدید
[...]
چه بر قمر ز شب عنبری نقاب انداخت
دل شکسته ما را در اضطراب انداخت
بخون دیده ی ما تشنه شد جهان ورواست
که دیده بود که ما را درین عذاب انداخت
کباب شد دلم از سوز سینه و آتش عشق
[...]
بیا که شاهد بستان ز رخ نقاب انداخت
نسیم در سر زلف بنفشه تاب انداخت
صبا شمیم گل و بوی یار گلرخ داد
مرا و مرغ چمن را در اضطراب انداخت
پی نثار قدوم گل از شکوفه نسیم
[...]
بیا که پیر مغان در سبو شراب انداخت
هوای مغبچه دل‌ها در اضطراب انداخت
نه ساقی از خوی رخسار خود چکاند به جام
پی نشاط دل من به می گلاب انداخت
بجست اهل طرب را پی نشاط صبوح
[...]
در آفتاب رخش آب باده تاب انداخت
چه آب بود که آتش در آفتاب انداخت؟
هنوز جلوه آن گنج حسن پنهان بود
که عشق فتنه درین عالم خراب انداخت
قضا نگر که: چو پیمانه ساخت از گل من
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.