آنکه او در هر لباسی شد عیان پیداست کیست
وانکه هست از جمله عالم نهان پیداست کیست
آنکه از بهر تماشا آمد از خلوت برون
تا همه عالم بدیدندش عیان پیداست کیست
آنکه چون آمد بصحرای جهان ما ظهور
کرد در بر خلعتی از جسم و جان پیداست کیست
وانکه در عالم شد از پی نام و نشاگ
بعد از آن کاو بود بی نام و نشان پیداست کیست
وانکه بهر خود باسم و رسم عالم شد پدید
وانکه اکنونش همیخوانی جهان پیداست کیست
پیش او گر ز بر بالای جهان او رسته است
زیر و بالای زمین و آسمان پیداست کیست
نیست پنهان پیش چشم اهل بینش آنکه او
صد هزاران جامه پوشید هر زمان پیداست کیست
شکل پیری و جوانی روی پوشی پیش نیست
مختفی در پیر و پیدا در جوان پیداست کیست
آنکه گوید مغربی را کاین سخنها را بدان
بعد از آن بر هر که میخوانی بخوان پیداست کیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف یک حقیقت عمیق و وجودی میپردازد که در هر شکلی و لباسی نمود پیدا میکند. شاعر به پیوند بین ظاهر و باطن اشاره دارد و از این که آن وجود (که به خدا یا حقیقت مطلق اشاره دارد) در تمام دنیای مادی و معنوی آشکار است، صحبت میکند. او تأکید میکند که این حقیقت در زندگی انسانها، چه در مقام پیر و چه جوان، همیشه قابل مشاهده است و کسی که به درک عمیقتری از هستی دست یابد، این حقیقت را به وضوح خواهد دید. در نهایت، شاعر با اشاره به سخنانش، فرد مستمع را به آگاهی و بینش نسبت به این حقیقت دعوت میکند.
هوش مصنوعی: سوالی که در این بیت مطرح شده این است که شخصیت و ماهیت واقعی افرادی که در لباسهای مختلف ظاهر میشوند، مشخص است. این فرد به گونهای است که هر کس تلاش کند بفهمد، در حقیقت خود را نشان میدهد. همچنین اشاره به این دارد که برخی افراد که در میان مردم هستند و به نوعی شناخته میشوند، در واقعیت خود را پنهان کردهاند و وجودشان در دنیای طبعی روشن نیست.
هوش مصنوعی: کسی که برای تماشا از تنهایی بیرون آمده تا همه مردم او را ببینند، به خوبی مشخص است که کیست.
هوش مصنوعی: آنکه وقتی به دنیای ما آمد، در لباس و وجودی از بدن و روح نمایان شد، مشخص است که کیست.
هوش مصنوعی: کسی که در دنیا به دنبال شهرت و شناخته شدن برود، بعد از آن مشخص میشود که او چه کسی است، زیرا کسی که واقعاً ارزشمند است، نیازی به نام و نشانی ندارد.
هوش مصنوعی: کسی که برای خود نام و نشانی در دنیا پیدا کرده و اکنون نیز او را میشناسی، دنیا به خوبی نشان میدهد که او کیست.
هوش مصنوعی: اگر کسی در نزد او به بلندیهای دنیا رسیده باشد، در واقع همه چیز زیر و بالای زمین و آسمان برای او روشن و قابل دیدن است. نشان میدهد که او به معرفت و درک عمیقی دست پیدا کرده است.
هوش مصنوعی: برای اهل دانش و دید، روشن است که کسی وجود دارد که هر لحظه با هزاران لباس مختلف خود را میپوشاند و هویتش پنهان نیست.
هوش مصنوعی: ظاهر پیری و جوانی هیچگاه پوشیده نیست؛ در واقع، نشانههای پیری در افراد مسن مشخص است، اما در جوانان، این نشانهها به وضوح نمایان است.
هوش مصنوعی: کسی که بگوید در مورد مغرب، این سخنان را پس از آن بر هر کسی که میخوانی، باید بداند، مشخص است که چه کسی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آنکه دل بر دست و دارد قصد جان پیداست کیست
وآنکه رو بنمود و دل برد از میان پیداست کیست
آنکه از هر ضرب شمشیرش دمادم میرسد
عاشقان را صد حیات جاودان پیداست کیست
آنکه از روی حقیقت عاشق و معشوق اوست
[...]
شمع فانوس خیال آسمان پیداست کیست
شعله جواله این دودمان پیداست کیست
آن به دل نزدیک دور از چشم، کز لطف گهر
در جهان است و برون است از جهان پیداست کیست
مجلس آرایی که چون جان جلوه پیدایی اش
[...]
آنکه پنهانست از چشم کسان پیداست کیست
در دل هر ذره خورشید نهان پیداست کیست
آنکه دارد آسمانرا تا نیفتد بر زمین
هم زمین را تا بجنبد هر زمان پیداست کیست
سر نه پیچد هیچیک از حلقة فرمان او
[...]
صیقل رسوایی راز نهان پیداست کیست
مو به مویم تا به مغز استخوان پیداست کیست
خار و گل در باغ دل جوش انا الحق می زنند
شبنم یکرنگی این بوستان پیداست کیست
دیده آیینه اختر شناسان کور باد
[...]
جستجوی جان جانان کن که جان پیداست کیست
میزبان را شو شناسا میهمان پیداست کیست
چون شنیدم رمز «الرحمن علی العرش استوا»
بر سریر آسمان بنشسته آن پیداست کیست
جز درون دیده، خوبان راه نتوانند کرد
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.