ای صفاتت حجاب چهره ذات

ذات پاکت ظهور بخش صفات

آفتاب رخت چو تابان گشت

منهدم شد ز نور او ظلمات

لب تو بر جهان مرده دمید

نفسی زان بیافت حیات

آنجهان در خروش و جوش آمد

پیش مهر رخ تو چون ذرّات

عالمی را چو نفی بود عدم

لب جانبخش تو نمود اثبات

جنبش از توست جمله عالم را

ورنه دارد عدم سکَون و ثبات

از چه شد عالمِ فقیر غنی

گر نکردی برون ز گنج ذکوات

وانچه او آدمش همی دانند

نسخه عالم است و مظهر ذات

مغربی آنچه عالمش خوانند

عکس رخسار تست در مرآت