|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ز بس بود بشکوه و بافرهی
جهان دید او را خواری شهی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف شخصیت فردی می‌پردازد که به خاطر بزرگی و شکوهش، جهان او را با احترام و ارادت می‌نگرد، اما با این حال، او دچار خواری و ذلت شده است. یعنی گاهی افراد بزرگ و محترم نیز ممکن است در زندگی با چالش‌ها و مشکلاتی روبرو شوند که به آنها احساس حقارت بدهد.
هوش مصنوعی: به خاطر زیبا و بافرهنگ بودن جهان، او به بینش و درک بالایی دست یافت و به همین دلیل، از مقام و ارج و منزلت یک پادشاه کاسته شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
همی تافت زو فرّ شاهنشهی
چو ماه دو هفته ز سرو سهی
ز دل دادن آن دو سرو سهی
ز احوالشان یافتند آگهی
ز دانش یکی خرم نهی
که از میوه هرگز نگردد تهی
بسی آفرین کن ز بهر رهی
که هرگز مباد این جهان زو تهی
به اولاد رستم منم چون رهی
تو را بنده ام هر چه فرمان دهی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.