سرو از قد تو در باغ گل اندام آمد
باده از رنگ لب لعل تو در جام آمد
هست این نقطه پاکیزه به آخر پیوست
گر همه صید شد و دانه شد و دام آمد
جام خورشید بدور تو کشد هر ذره
رحمت خاص تو بر هر دو جهان عام آمد
رفت کوهی ز ابد غایت اسرار ازل
در دل از دلبر جان بخش چو الهام آمد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و ظرافت طبیعی اشاره می‌کند. او از سروی که با قد و قامتش در باغ گلی خوش‌بو و دلربا نمایان است، یاد می‌کند و باده‌ای که به رنگ لب‌های معشوق، در جام جاری می‌شود. شاعر از پاکی و زیبایی موجود در آن نقطه سخن می‌گوید که به همه چیز پیوسته است و به نوعی جذب می‌شود. همچنین، شاعر به تأثیر نور خورشید و رحمت معشوق بر جهان اشاره کرده و به عواطف عمیق خود نسبت به محبوبش می‌پردازد، اشاره به الهامی که از او دریافت می‌کند و بیانگر ارتباط عمیق عاشق و معشوق است.
هوش مصنوعی: سرو به خاطر قامت زیبای تو در باغ به وجود آمده است و به همین دلیل، شرابی که رنگ لب‌های لعل‌گون تو را دارد، در جام ریخته شده است.
هوش مصنوعی: این نقطه‌ی خالص و پاک به پایان رسیده است، حتی اگر همه چیز به دام افتاده و شکار شود.
هوش مصنوعی: خورشید به دور تو می‌چرخد و هر ذره‌ای که از نور و رحمت تو نشأت می‌گیرد، بر تمام جهان تاثیرگذار است.
هوش مصنوعی: کوهی از اسرار ابدی و رازهای نخستین از دل محبوبی جان‌افزا به دل آدمی متجلی شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ازکف ساقی جان باده چو در جام آمد
جان بیمار مرا وقت سر انجام آمد
روی بنمود و همه کفر جهان را بزدود
شاد باشید که آن هادی اسلام آمد
واعظ ما هوس صحبت مستان دارد
[...]
های و هوی سپهش رهبر بربام آمد
بام تصحیف پذیرفت و ورا نام آمد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.