بیا نظاره کن، ای دل که یار میآید
ز بهر بردن جان فگار میآید
فراز مرکب ناز و سوار در عقبش
هزار شیفته بیقرار میآید
رسید نازک من، ای نظارگی، زنهار
ببند دیده، گرت دل به کار میآید
ز مستی ارچه به هر سوی میفتد، لیکن
ز بهر بردن دل هوشیار میآید
چه گردها که برآورده باشد از دلها
که فرق تا به قدم پرغبار میآید
دو دیده کاش مرا خاک آن زمین بودی
که نعل توسن آن شهسوار میآید
مرا که یاد کند، گر ز کوی او بروم
یکی اگر برود، صدهزار میآید
مکن به سرو سهی نسبت درخت قدش
ز سرو کی گل و غنچه به بار میآید
کنون بنال به زاری چو بلبلان، خسرو
که بهر ناله بلبل بهار میآید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به وصف زیبایی و جذبه یار میپردازد و انتظار دیدار او را بیان میکند. او میگوید که یار برای بردن دلهای دلباختگان میآید و به زیباییهایش اشاره میکند. شاعر از ناز و فخر یار سخن میگوید و آرزو میکند که ای کاش یک دانه خاک آن جایی بود که اسب یار میتازد. همچنین، او از این که دیگران نیز به یاد یار میافتند، سخن میگوید و در آخر به ناله دلسوز بلبلان اشاره میکند که در انتظار زیبایی بهار هستند. شعر به زیبایی عشق و انتظار میپردازد و حسرت و شوق دیدار محبوب را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: بیا و تماشا کن، ای دل، که محبوب به سوی ما میآید تا جان خسته و آزردهام را ببرد.
هوش مصنوعی: سوار بر اسب نازنازی، در جایی بالاتر از او، هزاران عاشق بیتاب و بیقرار به دنبالش میآیند.
هوش مصنوعی: عزیزم، وقتی به من نزدیک میشوی، خواهش میکنم چشمهایت را ببند، چون اگر دل تو به کار بیفتد، ممکن است مشکلاتی پیش بیاید.
هوش مصنوعی: اگرچه از سر مستی به هر طرف میافتد، ولی به خاطر به دست آوردن دل هوشیار، به جلو میآید.
هوش مصنوعی: این جمله به توصیف احساسات و تأثیرات عمیقی پرداخته است که ممکن است از دلها برآورده شود. به نوعی نشان میدهد که گاهی اوقات غمها و مشکلات در زندگی، به حدی چشمگیر و قابل توجه هستند که آثار آنها حتی تا پای شخص هم میرسد، مانند گرد و غباری که از روی زمین بلند میشود. این تصویر به خوبی احساس سنگینی بار احساسات و مشکلات را منتقل میکند.
هوش مصنوعی: شاید ای کاش چشمانم به خاک آن سرزمین میبود که اسب آن سوار بزرگ بر آن پا میگذارد.
هوش مصنوعی: اگر کسی به یاد من باشد و من به سمت او بروم، در عوض او که برود، هزاران نفر به سمت من میآیند.
هوش مصنوعی: به هیچوجه درختی را که قدش بلند و زیباست با سرو خوشقد و بالا مقایسه نکن، زیرا از این درخت نه میوهای به دست میآید و نه گلی خواهد شکفت.
هوش مصنوعی: اکنون مانند بلبلان گریه و ناله کن، ای خسرو، زیرا به خاطر نالههای بلبل، بهار میآید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مساعی تو در ابطال عمر فرسایی
خلاف قاعدۀ روزگار می آید
تویی که کام دل آرزو و زفیض کفت
بخلق بی جگر و انتظار می آید
شراب را که دهی چاشنی زآب حیات
[...]
ز باد بویِ عرق چینِ یار میآید
خصوص آن که نسیمِ بهار میآید
چو سر ز جیبِ عرق چین برآورد گویی
نسیمِ خلد ز دار القرار میآید
کدام آهویِ مشکین که در رکاب ِبهار
[...]
بنوش باده که فصل بهار میآید
نوید خرمی از روزگار میآید
ز ابر قطرهٔ آب حیات میبارد
ز باد نفخهٔ مشک تتار میآید
برای رونق بزم معاشران لاله
[...]
رسید مژده دولت یار میآید
چو مه به قلهٔ گردون سوار میآید
به ابروی چو کمان تیر غمزه پیوسته
گمان برم که به عزم شکار میآید
فتاده در پی او صد هزار دل چو سپاه
[...]
نگار من ز منش گرچه عار میآید
مرا به عشق رخش افتخار میآید
چگونه شرح توان داد از غم هجران
چه جورها به من از روزگار میآید
امید بود مرا کز دلم غمی ببرد
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.