مبارک باد، ماه روزه داران!
بدان مستی فزای هوشیاران!
مده، ای محتسب، تشویش چشمش
که در خواب خوشند آن پر خماران
ز گریه بیش می سوزیم با آنک
نگیرد هیمه آتش ز باران
رخت در چشم مشتاقان چنانست
که شربت در دهان روزه داران
خورد خون من آن کافر همه روز
گوارا باد می بر باده خواران
غنیمت دار خواب بی غمی را
که شب ناخوش بود بر سوکواران
بیار آن ده قدح، ای ساقی هوش
که بر خسرو نبود این می گواران
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به فضیلت و شادمانی در ماه رمضان اشاره دارد و به روزهداران تبریک میگوید. شاعر به حالت خوش و سرخوشی هوشیاران میپردازد و از نگرانی محتسب میخواهد که مانع شادی آنها نشود. او با اشاره به آتش سوزان و باران، درد و غم را در زندگی بیان میکند. در ادامه، شاعر از شوق و اشتیاق روزهداران به شربت سخن میگوید و به کافری که خون او را میخورد، بیتوجهی میکند. در نهایت، دعوتی به نوشیدن شراب و خوشی به وسیله ساقی دارد که در زندگی شادی را به ارمغان میآورد.
هوش مصنوعی: خوشا به حال ماهی که مخصوص روزهداران است! این ایام باعث افزایش شورو نشاط در افراد باهوش و هوشیار میشود!
هوش مصنوعی: ای محتسب، از نگرانی چشمانش بپرهیز، زیرا آن پر خماران در خواب خوش به سر میبرند.
هوش مصنوعی: ما از گریه بسیار داغ و آتشین شدهایم، با این حال باران نمیتواند هیزم آتش را خاموش کند.
هوش مصنوعی: لباس تو در نظر عاشقان همانند شربتی است که برای روزهداران لذتبخش و خواستنی است.
هوش مصنوعی: خونی که آن کافر از من میخورد، برایش خوش باشد. چه بهتر که در کنار شرابخواران بگردد و خوش بگذراند.
هوش مصنوعی: از خواب آرام و بیدغدغهی خود بهرهبرداری کن، زیرا شبهای پر از ناراحتی برای کسانیکه در مصیبت هستند، بسیار سخت و ناخوشایند است.
هوش مصنوعی: ای ساقی، آن ده جام را بیاور، زیرا که این شراب گوارا، شایسته سلطنت و بزرگی خسرو نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ابوالفتح آفتاب نامداران
مظفر نام و تاج کامگاران
اگر باران نباشد در بهاران
سرشگ و آه من بس باد و باران
جهان را بس بود نالیدن من
اگر بلبل ننالد در بهاران
سحرگه بانگ من بشنو ز مطرب
[...]
همه سیمین بر و زرین سواران
پری رویان و پروین گوشواران
زلبهای چو بسد در فروشان
ز گیسوهای مشکین مشکباران
بگاه عشرت و بوس و تماشا
[...]
نشست آن شب به نوشانوش یاران
صبوحی کرد با شب زندهداران
که گر جامه بپوشد شه هزاران
نگردی تو ز خیل بیقراران
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.