من طلب کردم وصالت روز و شب
یافتم اینکه به حکم من طلب
حلقه قلعه گشای من قرع
بر دلم بگشاد درهای طرب
از مدینه شمع گیرید و چراغ
چند می آرید قندیل از حلب
کعبه جان را زد آتش عشق سوخت
در تب بن تن صد بولهب
یعنی از ما عشق آموزید عشق
چند خواندن بی ادب علم ادب
از کتاب عزنست این انتخاب
اگر اصولی داری اینک منتخب
در عجم فتح سخن کردی کمال
فاتح ابواب المعانی فی العرب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به جستجوی وصال و عشق میپردازد و بیان میکند که روز و شب در پی آن است. او از گشایش درهای شادی در دلش سخن میگوید و به نور و روشنایی ناشی از عشق اشاره میکند. با ذکر داستانهای مذهبی و تاریخی به ابراز محبت و آموزش عشق میپردازد. او همچنین به اهمیت علم و ادب اشاره کرده و از مخاطبان میخواهد که از عشق بیاموزند و نه فقط به خواندن کتابها بسنده کنند. در نهایت، شاعر به توانایی خود در بیان معانی عمیق در ادب عربی و فارسی اشاره میکند.
هوش مصنوعی: من هر روز و شب در پی وصل تو بودم و حالا فهمیدم که این خواسته به خواست خود من بسته است.
هوش مصنوعی: حلقهای که به من شادی و خوشحالی میدهد، درهای خوشبختی و سرور را به قلبم گشود.
هوش مصنوعی: از شهر مدینه میتوانید شمع بگیرید و تعدادی چراغ هم بیاورید، اما برای قندیل باید به شهر حلب بروید.
هوش مصنوعی: کعبه جان که نماد عشق و روحانیت است، در آتش عشق به شدت سوخته و عذاب دیده، مثل داستان بن تن و بولهب که هر دو در عشق و وابستگی گرفتار شدهاند.
هوش مصنوعی: از ما بیاموزید که چگونه عشق ورزید، زیرا بدون یادگیری ادب، عشق خواندن بیفایده است.
هوش مصنوعی: اگر اصول و قواعد خاصی داری، این انتخاب از کتاب عزنست نشاندهندهی این است که باید به آن توجه کنی.
هوش مصنوعی: در سرزمین عجم (فارس) توانستهای با سخنوری خود، درهای معانی و مفاهیم را به روی زبان عربی بگشایی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جانور نبود بجز طعمه طلب
جانور را زوست شادی و طرب
ای خجل با روی و زلفت روز و شب
مانده ام با روی و زلفت در عجب
رویت از روز است یا روز از رخت
شب ز زلف توست یا زلفت ز شب
کرده ای از روی روزی مختصر
[...]
بوالمظفر ظل حق چون آفتاب
مالک الملک جهان در شرق و غرب
ای عجب دردی است دل را بس عجب
مانده در اندیشهٔ آن روز و شب
اوفتاده در رهی بی پای و سر
همچو مرغی نیم بسمل زین سبب
چند باشم آخر اندر راه عشق
[...]
از خدا جوییم توفیق ادب
بیادب محروم گشت از لطف رب
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.