گنجور

 
خیام

* تُنْگی میِ لَعْل خواهم و دیوانی،

سَدّ‌ِ رَمَقی باید و نصف نانی،

وانگه من و تو نشسته در ویرانی،

خوشتر بُوَد آن ز مُلْکَتِ سلطانی.

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode