گنجور » خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴]

ناشناس در ‫۱۱ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۱، ساعت ۱۳:۵۹ نوشته:

مرحبا بر خیام و اشعار بی مثالش

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

سارا در ‫۱۰ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۰۷ نوشته:

این قافله عمر عجب میگذرد دریاب دمی که با طرب میگذرد ساقی غم فردای حریفان چه خوری پیش آر پیاله را که شب میگذرد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

سید طه لاجوردی در ‫۸ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۶ شهریور ۱۳۹۴، ساعت ۱۳:۵۵ نوشته:

حافظ همین مفهوم را اینطور می فرماید که :
تکیه بر تقوی و دانش در طریقت کاریست...راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

احمد احمدی در ‫۳ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲۳ شهریور ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۵۰ نوشته:

مستی بالاترین مرتبه ای هست که انسان می تونه بهش دست پیدا کنه. که در اون همه دانش ها رو در اختیار داریم و هر جای حقیقت بی انتها رو که بخوایم می تونیم دریابیم.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

احمد نیکو در ‫۳ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۵۶ نوشته:

متن صحیح بیت دوم بدین گونه می باشد:
با این‌ همه از دانشِ خود شَرْمَم باد
گر مرتبه ای وَرایِ هستی دانم

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ‫۲ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۲ مرداد ۱۴۰۰، ساعت ۱۵:۲۹ نوشته:

" وَرایِ مستی "

من ظاهرِ نیستی و هستی دانم

من باطنِ هر فراز و پستی دانم

با این همه از دانشِ خود شرمم باد

گر مرتبه ای وَرایِ مستی دانم

- ظاهر و باطن: همه چیز

- نیستی و هستی: مرگ و زندگی

- فراز و پستی: رویداد (اتفاق) های تلخ و شیرین، بالا و پائینِ زندگی

- مرتبه: هریک از مراحل سلوک

- سلوک: سِیر در مراتب وجود برای رسیدن به کمال و نیل به خداوند که از شرایط آن عزلت، ریاضت، عبادت، شب‌زنده‌داری و ترک شهوات است

- وَرای: فراتر، بالاتر

- مستی: بیخودی، فنا

برداشت آزاد:

من با وجود اینکه از تمامیِ پدید آمدن ها و از بین رفتن هایِ این دنیا و از همه یِ اتفاقاتِ تلخ و شیرینِ زندگی آگاهی دارم، ولی با این همه وقتی میزانِ آگاهی و هوشیاریِ خود را با آگاهی کُل که همان خداوند است مقایسه می کنم از ناچیزیِ دانشِ خود که چرا نمی توانم آنچنان که شایسته است پی به ماهیت وجودیِ خداوند ببرم، شرمگین هستم.

در واقع حکیم عمر خیام به ما می گوید، حتی اگر به تمامی دانش ها و رازهایِ جهانِ هستی دست پیدا کنی هنوز هم در برابر دانشِ خداوند، هیچ و ناچیز هستی. پیوستن به خداوند و بندگیِ او تنها راهِ جاودانگی و بیکران شدن بوده که از گذرگاهِ دل میسر می شود نه منِ ذهنی و کسبِ علم و...

تو را چنان که تویی هر نظر کجا بیند

به قدرِ دانشِ خود هرکسی کند اِدراک

به چشمِ خلق عزیزِ جهان شود حافظ

که بر درِ تو نِهَد رویِ مَسکَنَت بر خاک

دیوان حافظ » غزل 300

- نظر: اندیشه (فِکر)

- اِدراک: پی بردن (فهمیدن)

- تو را چنان که تویی هر نظر کجا بیند / به قدرِ دانشِ خود هرکسی کند اِدراک: پروردگارا، چه کسی می تواند آنچنان که شایسته یِ توست تو را بشناسد؟ هرکسی به اندازه یِ دانش و فهمِ خود از زیبائیها وتوانائی هایِ تو دریافت می کند

- عزیز: بزرگوار، نورِ چشم

- مَسکَنَت: درماندگی، بینوایی

- به چشمِ خلق عزیزِ جهان شود حافظ / که بر درِ تو نِهَد رویِ مَسکَنَت بر خاک: حافظ (تو) در نگاه مردمان بزرگوار و نورچشمی خواهی شد، اگر تنها بر درگاهِ خداوند رویِ بیچارگی و بی نوایی بسایی و تسلیمِ خواست او باشی. اگر در پیش خداوند اذعان کنی که هیچ هم نیستی! آنگاه رشد و کمال تو به سوی بی نهایت و جاودانگی آغاز خواهد شد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

ناشناس در ‫۲ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۱۳ دی ۱۴۰۰، ساعت ۱۱:۵۰ پاسخ داده:

این حاشیه گواه از بیسوادی کامل و یا عدم شناخت خیام و اندیشه های خیام هست

خیام هیچ اعتقادی به خدا و آخرت نداشته و اهم موضوعات رباعی ها . غنیمت شمردن زمان حال و این دنیا هست

لطفا مقدمه صادق هدایت در همین کتاب را مطالعه کنید .

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

احمد نیکو در ‫۱ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۰:۲۱ نوشته:

متن بیت اول رباعی شماره 41 از مجموعه رباعیات استاد دکتر الهی قمشه ای:

من ظاهر نیستی و هستی دانم

من باطن هر نوازدستی دانم

من ظاهر نیستی و هستی دانم

من باطن هرفراز و پستی دانم

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

میکروباز در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۴ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۵۶ نوشته:

به نظر من کلید درک مفهوم رباعی بالا رو باید در رباعی زیر پیدا کرد :

آنان که محیط فضل و آداب شدند

در جمع کمال شمع اصحاب شدند

ره زین شب تاریک نبردند برون

گفتند فسانه ای و در خواب شدند

بیشتر توضیح نمیدم تا نظرات بقیه دوستان رو بشنوم.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

میلاد زارع در ‫۷ ماه قبل، دوشنبه ۲۷ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۳۲ نوشته:

کلیدی‌ترین واژه این رباعی «مستی» است.

«مستی» منظور خیام رهایی از کالبد جان در عالم حیات و اتصال به منبع لایزال هستی می‌باشد که حدود علوم در دایره حیات زمینی نگنجد مگر آنکه در مدهوشی و مستی به ادراک کامل برسی.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	لغزش به بخش حاشیه‌های شعر
	لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر
	لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
	لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ
	لغزش به بخش خوانش‌های شعر
	لغزش به بخش شرح‌های صوتی
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور
	مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
	مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب)
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

وزن:	مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری:	رباعی

ورود به گنجور

رباعی ۹۹