گنجور » خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۰

مجید در ‫۱۲ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۹ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۰۴:۴۵ نوشته:

خیام چقد زیبا و بجا از کلمات استفاده کردی!
واقعا این ما هستیم که رنگ می کنیم دنیا و احساس رو
چرا از این و آن بدانیم؟

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

بهرام مشهور در ‫۱۱ سال و ۱۲ ماه قبل، شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۱۲:۱۹ نوشته:

خیّام به نکته ای اشاره نموده که روانشناسان در نیمۀ دوّم قرن بیستم بدان رسیدند و آن این که خوشبختی یا بدبختی در درون انسان و در ذهن اوست نه در خارج از وجود آدمی

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

شکوه در ‫۱۰ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۰۳ نوشته:

تقابل آیینه زنگ خورده و جام جم واقعا زیباست

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

فرهاد در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۳، ساعت ۲۲:۵۹ نوشته:

خیام بسیار مدرن فکر میکرده است ... هزار سال جلوتر از زمان خود!

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

مهدی در ‫۵ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۷، ساعت ۱۴:۲۲ نوشته:

خیام، این اَبر مرد تاریخ و فرهنگ ایران زمین به زیباترین شکل ممکن مشکل بنیادین جوامع بشری را بیان داشته است، و آن اینکه سرچشمه تمامی نیکویی ها یا پلیدی ها، غم ها یا شادی ها و بدبختی و خوشبختی ها در وجود ماست و این به نوع نگرش ما بستگی دارد.
اندر پی جام جم جهان پیمودم روزی ننشتم و شبی نغنودم
زاستاد چو وصف جام بشنودم آن جام جهان نمای جم من بودم

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

سعید در ‫۵ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۲ دی ۱۳۹۷، ساعت ۲۰:۲۴ نوشته:

کاش آنقدر سواد داشتم که معنی رباعیات خیام رو بدونم

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حمید رضا۴ در ‫۵ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۵ دی ۱۳۹۷، ساعت ۰۰:۲۷ نوشته:

بقول استادی برای بجوش آوردن آب درون یک کتریِ نشسته بر اجاقی خاموش، اگر یک میلیون انسان بر گرد آن دعا بگویند، خدای را ستایش کنند، مراقبه و رقص سماء کنند، شیون کنان بر سر و سینه خود بکوبند و حتی دیگران را قربانی کنند، آب بجوش نخواهد آمد که نخواهد.
کافیست یک نفر عقل خود را بدرستی بکار گیرد و گاز زیر کتری را شعله ور کند!
آری، مائیم که قرن هاست عقل خود و نیز روش، شیوه و قوانین زندگیمان را به مذهب و مکتب و عرفان…. داده ایم و درمانده ایم که چرا غمگینیم، چرا اینقدر بی عدالتی و ستم دورمان را گرفته، چرا تا این حد کم و پستیم و مانند آئینه زنگ خورده شکسته… گویی فرصتی برای عاشق یکدیگر شدن و عاشق این هستی شدن نمانده.
تنها مائیم که توان تغییر آن را داریم!

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حسین ش در ‫۴ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۰۱:۱۵ نوشته:

حمید رضا دوستت چقدر زیبا گفته. بسیار عالیه

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حبیب قربانی در ‫۳ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۰۷ نوشته:

اندیشه ی اجتماعی موجود در این رباعی، قرن ها طول کشید که توسط دانشمندان غربی در قالب نظریه ارائه شود. داد و دادگستری از وظایف اولیه ی حکومت ها محسوب می شود که بدون قدرت، اجرای آن امکان پذیر نیست. در طول تاریخ زندگی بشر، حاکم رشه ی قدرت خود را به نیروهای ماوراءالطبیعه، خورشید و ستارگان و یا خدا نسبت می دادند. در صورتی که خیام در این رباعی به سادگی بیان می کند که مردم، سرچشمه ی قدرت هایی هستند که دادگستری و یا ستمگری می کنند.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

مصیب در ‫۳ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۲۱ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۹:۴۳ نوشته:

کنایه از آیینه ی زنگ خورده از جیست

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

مصیب در ‫۳ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۴۴ نوشته:

کسی نمی گه جواب سوال منو

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حبیب شاکر در ‫۱ سال قبل، جمعه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۳۱ پاسخ داده:

باسلام

منظور اینه که باوجودیکه پیر شدم و سالخورده و مانند آیینه زنگ زده ولی در اثر تجربیات حاصل از گذر زمان مانند جام جم منشا آگاهی و دانایی ام .تضاد را مطرح میکنه

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

nabavar در ‫۳ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۳۷ نوشته:

گرامی مصیب
آئینهٔ زنگ خورده و جام جمیم
همه ی این رباعی حکایتی از وجود انسان است که تمام تضاد های درونی اش در رفتار و روحیاتش اثر گذار است.
در مصرع آخر هم به این تضاد اشاره دارد که هم کدورتی چون آیینه ی زنگار زده داریم و هم چون جام جم [جام کیخسرو} روشن و جهان نمائیم
همه چیز از خود ماست، شادی و غم، و ،،،،،،،

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

مصیب در ‫۳ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۰۹ نوشته:

ممنون کنایه ی زیبایی است من منظورش را اینگونه فهمیدم : زنگ خورده رو میشه زخم در نظر گرفت و چون آینه زنگ نمی زنه میشه گفت کدورت قدیمی داریم اما با این حال جام جمیم

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

فرهود در ‫۷ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۱۴ پاسخ داده:

در گذشته آیینه را از فلز می‌ساخته‌اند بنابراین زنگ می‌زده است.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

Sina در ‫۳ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۱ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۳۲ نوشته:

در این رباعی، چهار متضاد هر کدام در یک مصراع وجود دارد 1- شادی و غم 2- مهربانی و ستمگری 3- کمال و پستی 4- کدری و شفافیت.
در آینه زنگ خورده، نمی‌شود چیزی را دید. بر عکس در جام جم، تمامی رموز عالم پیداست. هر انسانی هر دو تضاد را در نهاد خود دارد و میتواند این باشد یا آن.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

Esmaeili در ‫۳ سال قبل، شنبه ۳۰ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۵۸ نوشته:

حمید رضا 4 خیلی خوب گفت

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حبیب شاکر در ‫۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۲۷ نوشته:

سلام بر سروران سرافراز

سنگ است نه دل،دلی که در او غم نیست

زیر و زبر و درد و دوا بی هم نیست

با خاک اگر آب به هر جا گردد

بی عشق عجین،خشت بود آدم نیست

سپاس از همه سروران

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	لغزش به بخش حاشیه‌های شعر
	لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر
	لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
	لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ
	لغزش به بخش خوانش‌های شعر
	لغزش به بخش شرح‌های صوتی
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور
	مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
	مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب)
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

وزن:	مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری:	رباعی
منبع اولیه:	ویکی‌درج

ورود به گنجور

رباعی شمارهٔ ۱۳۰