من به قول دشمنان هرگز نگیرم ترک دوست
کز نکورویان اگر بد در وجود آید نکوست
گر عرب را گفتگوئی هست با ما در میان
حال لیلی گو که مجنون همچنان در جستجوست
چون عروس بوستان از چهره بگشاید نقاب
بلبل ار وصف گل سوری نگوید هرزه گوست
گرچه جانان دوست دارد دشمنی با دوستان
دشمن جان خودست آنکس که برگردد ز دوست
همچو گوی ارزانک سرگردان چوگان گشته‌ئی
سر بنه چون در سر چوگان هوای زخم گوست
کاشکی از خاک کویش من غباری بودمی
کانک او را آبروئی هست پیشش خاک کوست
چشمه‌ی جانبخش خضرست آنکه آبش جانفزاست
روضه‌ی بستان خلدست این که بادش مشکبوست
چون صبا حال پریشانی زلفت شرح داد
هیچ می‌دانی کز آن ساعت دلم در بند اوست
با تو خواجو را برون از عشق چیزی دیگرست
ورنه در هر گوشه ماهی سرو قد لاله روست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عاشقانه و وفاداری به دوست می‌پردازد. شاعر اظهار می‌دارد که هرگز به حرف دشمنان گوش نخواهد داد و دوستی را ترک نخواهد کرد، حتی اگر در وجود دوست بدی دیده شود. او به جستجوی عشق و زیبایی می‌پردازد و بر این نکته تأکید می‌کند که عشق واقعی فراتر از دشمنی‌ها و مشکلات است. شاعر اشاره می‌کند که اگر از محبوبش جُدا شود، از خاک او هم غبار نمی‌خواهد و می‌داند که عطر و زیبایی او بی‌نظیر است. او همچنین احساس پریشانی و دلتنگی خود را برای محبوبش بیان می‌کند و می‌گوید که در عشق، هیچ چیز مهم‌تر از عاطفه و زیبایی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: هرگز به حرف دشمنان گوش نخواهم کرد و از دوستی فاصله نخواهم گرفت، زیرا حتی اگر در وجود افراد نیکو، بدی هم وجود داشته باشد، باز هم آنها نیکو هستند.
هوش مصنوعی: اگر عربی با ما درباره چیزی صحبت کند، بگو که مجنون همچنان در جستجوی لیلی است.
هوش مصنوعی: وقتی که عروس باغ (گل) نقاب خود را کنار میزند، اگر بلبل درباره گل سرخ نتواند چیزی بگوید، در واقع بی‌مسئولیت و بی‌معنا سخن گفته است.
هوش مصنوعی: اگرچه معشوق با دوستان خود دشمنی دارد، اما کسی که از دوست خود فاصله بگیرد، در واقع دشمن جان خود است.
هوش مصنوعی: مانند گوی چمن که بی‌هدف در حال گردش است، وقتی به زمین چوگان می‌رسی، سر خود را پایین بینداز، چون در آنجا خطر آسیب وجود دارد.
هوش مصنوعی: ای کاش از خاک کوی تو ذره‌ای بودم؛ چون در برابرت، خاکی که در آن زندگی می‌کنی، دارای احترام و مقام است.
هوش مصنوعی: چشمه‌ای که زندگی‌بخش و روح‌افزا است، همانند خضر نبی است. باغی که در آن بادی خوشبو وزیده باشد، بهشت را تداعی می‌کند.
هوش مصنوعی: زمانی که نسیم به وصفت پریشانی زلفت اشاره کرد، آیا می‌دانی که از آن لحظه دل من در اسارت او قرار گرفته است؟
هوش مصنوعی: با تو که هستم، دیگر چیزی جز عشق نمی‌خواهم، گرچه در هر گوشه، ماهی و قد بلند لاله وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با خردمندی و خوبی پارسا و نیکخوست
صورتی هرگز ندیدم کاین همه معنی در اوست
گر خیال یاری اندیشند باری چون تو یار
یا هوای دوستی ورزند باری چون تو دوست
خاک پایش بوسه خواهم داد آبم گو ببر
[...]
مشک ریزان می‌جهد، باد صبا از کوی دوست
شاخه‌ای گویی ربودست، از خم گیسوی دوست
دوست می‌دارم نسیم صبح، راکو، در هوا
تا نفس می‌‌آیدش، جان می‌دهد بر بوی دوست
دوست را هر دو جهان، گرچه هوا دارند و من
[...]
حلقه بر در میزند هر دم خیال روی دوست
گوش دار این حلقه را ای دل گرت سودای اوست
صبحگاهی می گرفتم عقد گیسویش به خواب
زان زمان دست خیالم تا به اکنون مشگ بوست
دل که چون گویست در میدان عشق آشفته حال
[...]
پیش آن سرو روان آب رخ من آب جوست
آب خورد سرو ما گویی مگر از آب روست
قاصد خونست ما را آنکه می‌گوئیم یار
دشمن جانست ما را آنکه می‌داریم دوست
از ضعیفی تار موئی شد وجودم، این عجب
[...]
الله الله این چه نور است آفتاب روی دوست
این چنین رویی به وجه الله اگر آری نکوست
چشم من جز روی او، روی که آرد در نظر؟
کآنچه می آید به چشمم در حقیقت روی اوست
می دمد بوی خوش باد صبا جان در تنم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.