قصیده: بکت الرباب فقلت ای بکاء - ابکاء عهد ام بکاء اخاء
تجدید مطلع: مهمانسجت دروع مجد فیالسماء - حلق الدروع و شمسها حرباء
مطلع سوم: انی لاخدم ناصح الخلفاء - مرد الائمة خاضع الحنفاء
در وصف بغداد: امشرب الخضر ماء بغداد - او نار موسی لقاء بغداد
مطلع دوم: اعاد روحی هواء بغداد - و زاد روحی قضاء بغداد
در وصف سلطان عادل شاه مظفر بن محمد: یاسیف ناظرة کصبح مسفر - سفر الصباح نهعم صباحا و اسفر
وله ایضا یمدح الملک الاعظم علاء الدین: وها فارسیا بالحجازی اشفع - واحضر کسری ثم نعمان اتبع
در مدح صدر احل تاج الافاضل عزالدین: رضع الموالی غیاث الخلق طرا - سیحمی الخلق عن سخط الرفیع
در مدح خلیفه المهتدی بالله: غض الزمان و غض عین کماله - به کمال بسطته عن المستنجد
خاقانی این دو بیت را در مدینه بر در حرم نوشته است: یا صفوة الرحمن شافع خلقه - انی اتیتک عبدرق عانیا