امشرب الخضر ماء بغداد
او نار موسی لقاء بغداد
کوثرنا دجلة و جنتنا الکرخ
و طوبی هواء بغداد
و قل لمصر بذکر مصراتت
فما لمصر سناء بغداد
تالله للنیل صفو دجلة لا
ولا لمصر صفاء بغداد
هیهات این استقال مصرکم
و این این اعتلاء بغداد
غرتک مصر بقاهرة
قاهرها کبریاء بغداد
نادتک بغداد فانها رغبا
ینسیک مصرا نداء بغداد
فامس بغداد یومها و کذا
خمیسها اربعاء بغداد
امدح بغداد ثم احبسها
مصدا و هذا هجاء بغداد
وابتغی من لئام مصر سنا
و انجمی اسخیاء بغداد
و میم مصر اذل من الف
الوصل ادلاح باء بغداد
و هذه الاحرف الثلثة لی
ماب خیر فناء بغداد
تبت یدا من یذم تربتها
فتبت ذا بناء بغداد
مسکه روح الجنان تمسکه
ذالمسک لابل رخاء بغداد
قبحا لمن قال لاسخاء لها
فجاد ربعی سخاء بغداد
اف لمن قال لا وفاء بها
فمد ضیفی وفاء بغداد
ان غاض ماء السخاء عندکم
لاباس فالورد ماء بغداد
والعرش مرآت کل ذی فکر
فیه تجلی رواء بغداد
سئلتنی عن بناء بیضتها
فاسمع فنفسی فداء بغداد
الجن من قبل آدم اعتقلت
طیبا و روض عراء بغداد
فلقیت روضتها لمرتعه
بغدادها ابتداء بغداد
و آدم استنزلته همته
لما اتاه رجاء بغداد
فکان لما هوی بمهبطه
اهوی هواه ابتغاء بغداد
اقسم بالله ان فی جلدی
روضة خلد غناء بغداد
ادویة الهند جل ادویة
و خیرها هند باء بغداد
یرکض خیل المنی بعرصتها
فلی یرود هباء بغداد
ابناء دهری عبیده و کذا
بنات فکری اماء بغداد
کنت ربیعا و حاجنی لهبی
و ربع لهوی جناء بغداد
صرت خریفا و من لظی کبدی
یحول صیفا شتاء بغداد
یا قبح شروان خذ کتابی‌ها
واحمل ففیه ثناء بغداد
یلثمه الدهر حین اختمه
و فوق ختمی سحاء بغداد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به وصف زیبایی‌ها و ویژگی‌های بغداد پرداخته است. شاعر از آب دجله و باغ‌ها و هوای دلپذیر بغداد می‌گوید و آن را برتر از مصر و قاهره می‌داند. او با افتخار به ثروت و سخاوت مردم بغداد اشاره می‌کند و می‌نویسد که بغداد پر از وفا و محبت است. شاعر به یادآوری تاریخ بغداد و عظمت آن می‌پردازد و به این نکته اشاره می‌کند که این شهر سرزمین آرامش و شادی است. در نهایت، او از عشق و وابستگی‌اش به بغداد سخن می‌گوید و آن را بهشتی بر روی زمین می‌داند.
هوش مصنوعی: امشب می‌نوشم از آب بغداد یا آتش موسی را در دیدار بغداد.
هوش مصنوعی: رود دجله مانند کوثر است و باغ‌های بهشت در کرخ قرار دارند و هوای بغداد همانند درخت طوبی مطبوع و دلنشین است.
هوش مصنوعی: به مصر بگو که به یاد یادگاری‌هایش باشد، زیرا مصر به پایگاه شکوه بغداد نمی‌رسد.
هوش مصنوعی: به خدا قسم، نیل به خوشی دجله نمی‌رسد و مصر به پاکی بغداد نخواهد بود.
هوش مصنوعی: این پیغام نشان‌دهنده‌ی نارضایتی از وضعیت و تمایل به تغییر است. صحبت از جدایی و فاصله‌گذاری بین دو مفهوم یا مکان است، که یک نفر به سختی می‌تواند به یکی از آنها نزدیک شود. به طور کلی، حس ناامیدی و دوری از آرزوها را منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: مصر با دارالحکومت قاهره‌اش به عظمت خود می‌بالد، در حالی که بغداد نیز با شکوه و بزرگی‌اش قابل توجه است.
هوش مصنوعی: اگر به بغداد سفر کنی، زیبایی‌های آن تو را مشغول خواهد کرد و یاد مصر را از ذهنت بیرون خواهد برد.
هوش مصنوعی: بغداد در روزهای دوشنبه و پنجشنبه به عنوان روز چهارشنبه شناخته می‌شود.
هوش مصنوعی: بغداد را ستایش کن و سپس از گفتن نقص‌هایش خودداری کن، زیرا این‌ها انتقاداتی به بغداد است.
هوش مصنوعی: از مردم پست مصر دوری جسته و به سوی بخیلان بغداد نروم.
هوش مصنوعی: شخصی در مصر به سبب دوری از عشق و وصال، خود را حقیرتر از بسیار می‌داند و در مقایسه با وضع خود در بغداد، که به نوعی یادآور عشق و وصال است، احساس سرشکستگی می‌کند.
هوش مصنوعی: این حروف سه‌گانه برای من از بهتر شدن وضعیت بغداد محسوب می‌شود.
هوش مصنوعی: دست‌های کسی که خاکش را مذمت کند، به خاک می‌افتد. پس بگذار تا ساختار بغداد پایدار بماند.
هوش مصنوعی: عطر بهشتی همچون عطر مشک است که در شهر بغداد بوی آن را استشمام می‌کنیم.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اگر کسی به صفت سخاوت برای دیگران بی‌احترامی کند، باید بداند که سخاوت واقعی در بغداد وجود دارد و او از آن بی‌خبر است. به عبارت دیگر، این شعر به زیبایی و فضایل سخاوت در بغداد اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که باید قدر آن را دانست.
هوش مصنوعی: این شاعر به کسی که می‌گوید در اینجا وفایی نیست، پاسخ می‌دهد که مهمانش را به خوبی و آبرومندی پذیرایی کند و وفای مهمان نوازی بغداد را مثال می‌زند.
هوش مصنوعی: اگر چشمه سخاوت در میان شما کم‌رمق شده، اشکالی ندارد، زیرا گل‌های بغداد هنوز زنده و شاداب هستند.
هوش مصنوعی: عرش، بازتابی از افکار و اندیشه‌هاست که در آن، زیبایی بغداد جلوه‌گر می‌شود.
هوش مصنوعی: مرا درباره ساختن تخم‌مرغش پرسیدی، پس گوش کن، جانم فدای بغداد است.
هوش مصنوعی: جن قبل از آفرینش آدم در باغی خوشبو و در دشت‌های بی‌پوشش بغداد زندگی می‌کردند.
هوش مصنوعی: من باغ‌های زیبایی را در اطراف بغداد دیدم که شروع رویش آنها به خود بغداد بازمی‌گردد.
هوش مصنوعی: آدم به خاطر امیدی که به بغداد داشت، همت و اراده خود را کاهش داد.
هوش مصنوعی: وقتی عشق او مرا به سمت زمینش کشاند، به دنبالش به سوی بغداد رفتم.
هوش مصنوعی: به خدا قسم که در وجود من، باغی از خوشبختی و شادی بغداد وجود دارد.
هوش مصنوعی: داروهای هند بهترین داروها هستند و بهترین‌های آنها در بغداد به فروش می‌رسند.
هوش مصنوعی: اسب‌های آرزو در میدان خود می‌دوند، پس بگذارند که گرد و غبار بغداد را ببینند.
هوش مصنوعی: فرزندان زمانه، بندگان دینی و همچنین دختران مقدس، نوادگان بغداد هستند.
هوش مصنوعی: من در بهار زندگی‌ام بودم و عشق به من می‌گفت، و منزلگاه لذت‌ها در باغ‌های بغداد وجود داشت.
هوش مصنوعی: بیش از هر چیز، شرف و افتخاری در گرما و سردی وجود دارد. آتش درون من در تابستان به خنکی زمستان بغداد تبدیل می‌شود.
هوش مصنوعی: ای کاش قبح و زشتی شروان را بگیری و کتابی بیاوری که در آن ستایش بغداد نوشته شده باشد.
هوش مصنوعی: زمانی که سرنوشت بر من تاثیر می‌گذارد و بر فراز سرنوشت من، باران بغداد می‌بارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.