وقت آن شد که دگر در گلزار
سیمگون خیمه زند ابر بهار
آزری ابر شود بت پرور
مانوی باغ شود غنچه نگار
آورد عاریه لعل از دل سنگ
پرورد نامیه، گل در بن خار
راه اندیشه زند قامت سرو
پای اندازه برد دست چنار
عنبر از خاک برآرد بستان
سنبل از سنگ نماید کهسار
سبزه فیروزه برد در گلشن
غنچه بیجاده نهد در گلزار
مرغ مرغوله زند بر سر سرو
یار بیغاله کشد از کف یار
سایه بر گل فکند سنبل تر
خمیه بر سبزه زند ابر بهار
می خورد مفتی شهر از صوفی
گل برد مفلس ده از بازار
سبزه از یاوری باد سحر
لاله از ساحری ابر بهار
کوه را حلّه کند از شنگرف
دشت را جامه دهد از زنگار
ابر مانند مغی باده فروش
لاله، چون مغ بچه باده گسار
تر شود آن، تنش از رشحه می
خون خورد این دلش از بیم خمار
قدرت ما سکه از خاک ختن
قوت جاذبه، از مشک تتار
باغ را غالیه بندد به میان
راغ را لخلخه آرد به کنار
غنچه در بزم چمن، خسرو وش
لاله بر طرف دمن، لیلی وار
گردد این دور ز مجنون خزان
شود آن یار به شیرین بهار
باغ را، لاله کند لعل انگیز
راغ را، ژاله کند گوهربار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و شگفتی‌های بهار اشاره دارد. در آغاز به برپایی دوباره بهار و رنگ و بوی تازه گلزارها می‌پردازد. ابرها به باغ‌ها آب و شادی می‌آورند و غنچه‌ها و گل‌ها به زندگی و زیبایی خود ادامه می‌دهند. در این فصل، طبیعت به زیبایی‌اش جان دوباره‌ای می‌یابد و عناصر مختلف طبیعت مانند نسیم و باران به شکفتن گل‌ها و سبزه‌های تازه کمک می‌کنند. همچنین تصویرهایی از عشق و زیبایی انسانی نیز در کنار زیبایی‌های طبیعی وجود دارد که به تحول و نو شدن در زندگی اشاره می‌کند. به طور کلی، شعر به استقبال بهار و زیبایی‌های آن می‌پردازد و احساس شادابی و طراوت را منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: زمان آن فرا رسیده که ابر بهاری در باغ زیبا و روشن ببارد و جا بگیرد.
هوش مصنوعی: بهار فرا می‌رسد و ابرها به آسمان می‌آیند و در این زمان، باغ‌ها به لطف گل‌ها و جوانه‌های زیبا، به مکانی دل‌انگیز و پررنگ تبدیل می‌شوند.
هوش مصنوعی: یک جواهر با ارزش از دل سنگی سخت به‌دست آمده است، گلی که در میان خارهای تیز و آزاردهنده رشد کرده است.
هوش مصنوعی: فکر و اندیشه همچون درختی بلند و راست است که برای رشد و پیشرفت خود نیاز به پایه‌ای محکم و متناسب دارد.
هوش مصنوعی: عطر خوش عنبر از خاک به دست می‌آید و گل سنبل می‌تواند از دل سنگ جوشیده شود.
هوش مصنوعی: سبزه‌ای به رنگ فیروزه‌ای در میان باغ گل‌ها می‌روید و غنچه‌ای بی‌واسطه در دل گلزار قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای کوچک بر بالای درخت یار می‌خواند و یار با دست خود به من اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: سایه‌ای بر روی گل می‌افتد و سنبل در حالتی خمیده بر روی چمن می‌نشیند، در حالی که ابرهای بهاری به آسمان آراسته‌اند.
هوش مصنوعی: مفتی شهر از دست صوفی گل می‌خورد و در عوض، بی‌پول‌ها از بازار چیزهایی به دست می‌آورند.
هوش مصنوعی: سبزه با کمک نسیم صبحگاهی رشد می‌کند و لاله به واسطه جادوی ابرهای بهاری شکوفا می‌گردد.
هوش مصنوعی: کوه را به رنگ قرمز در می‌آورد و دشت را به وسیله کثیفی و زنگار پوشش می‌دهد.
هوش مصنوعی: ابر مانند شخصی است که به فروش باده مشغول است، لاله نیز همچون فرزند آن فرد می‌باشد که به نوشیدن باده مشغول است.
هوش مصنوعی: این فرد به خاطر عشق و شوقی که در دل دارد، به شدت دچار التهاب و تاثر است. او از شدت ترس و هیجان، به نوعی سرمستی و شگفتی دچار شده و احساس می‌کند که عشق او را به سمت درد و ناراحتی می‌کشاند. دلش از نگرانی و احساساتش به شدت می‌تپد و تحت تاثیر این وضعیت قرار دارد.
هوش مصنوعی: ما توانایی خود را از زمین مقدس ختنان به دست آورده‌ایم و قدرت جذب ما به مانند عطر خوش مشک است.
هوش مصنوعی: باغ را با زینت‌های زیبا مزین می‌کند و درختان را به نرمی و زیبایی در کنار هم قرار می‌دهد.
هوش مصنوعی: غنچه‌ای در جشن گل‌ها، زیبای عاشقانه‌ای کنار لاله‌ها، مثل لیلی که در دل عاشقی می‌درخشد.
هوش مصنوعی: این دور زمانه که به سمت مجنون می‌چرخد، در نهایت موجب خواهد شد که عشق محبوب به روزهای شاد و خوش بهار تبدیل شود.
هوش مصنوعی: باغ به زیبایی لاله‌ها زینت داده می‌شود و شبنمی که بر سر گل‌ها نشسته، مانند دُر و گوهر می‌درخشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای پسر! جنگ بنه، بوسه بیار
این همه جنگ و درشتی به چه کار
جنگ یکسو نه و دلشاد بزی
خویشتن را و مرا رنجه مدار
هر دو روزی سخنی پیش مگیر
[...]
ساقیا جام دل افروز بیار
فتح شه یاد کن و می بگسار
فتح قنوج که شمشیرش کرد
اندرین فتح شه آورد شکار
لشکرش گرد برآورد از خون
[...]
حبذا نزهت ایام بهار
که برد ز اهل خرد صبر و قرار
سجع گویان شده از ذوق و طرب
قمری و فاخته بر سرو و چنار
وقت آنست که از خانه کنند
[...]
«حا» ش حاشا که بود گاه شمار
بجز از عد جنان نکته گزار
سازگار تو بود در همه کار
بر مراد تو بود کارگزار
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.