زان پس که هزار غصّه خورم
در بندگیت سه سال آزاد
گفتم شودم جرایت افزون
چون هر کس را زیادتی داد
افزون نشد این و آنچه خود بود
یکبارگی از قلم بیفتاد
از صورت حال خود برین شکل
دانی که چه آیدم همی یاد
خر رفت که آورد سرویی
ناورد سرو و گوش بنهاد
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
زان پس که هزار غصّه خورم
در بندگیت سه سال آزاد
گفتم شودم جرایت افزون
چون هر کس را زیادتی داد
افزون نشد این و آنچه خود بود
یکبارگی از قلم بیفتاد
از صورت حال خود برین شکل
دانی که چه آیدم همی یاد
خر رفت که آورد سرویی
ناورد سرو و گوش بنهاد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: بعد از اینکه سال‌ها در اندوه و غم سپری کردم و سه سال هم در بندگی شما آزاد بودم، فهمیدم که چقدر عذابی را تحمل کرده‌ام. با خودم فکر کردم که مانند دیگران، باید در زندگی‌ام چیزی بیشتر از آنچه دارم، پیدا کنم. اما در نهایت، متوجه شدم که هیچ چیز به افزون شدن اوضاع کمک نکرد و آنچه را که بود، یکباره از یاد رفت. در حال حاضر، به وضعیتی فکر می‌کنم که در آن، خر به امید آوردن سرو (درخت بلند و زیبا) رفته، اما هیچ سروی نیاورده و فقط خوشبینی‌اش را از دست داده است.
هوش مصنوعی: پس از اینکه هزار درد و غم را تحمل کرده‌ام، در مدت سه سال در بندگی‌ات آزاد شدم.
هوش مصنوعی: گفتم که من هم مانند دیگران می‌خواهم که نعمت‌ها و خوبی‌هایم بیشتر شود.
هوش مصنوعی: هیچ چیز جدیدی به دانسته‌ها اضافه نشد و تنها آنچه که بود به یکباره فراموش شد.
هوش مصنوعی: از وضع کنونی‌ام می‌توانی بفهمی که چقدر به یاد تو می‌افتم.
هوش مصنوعی: خر رفت که سروی را بیاورد، اما به جای آن سرو، گوش خود را به زمین گذاشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای خاصه شاه شرق فریاد
چرخم بکشد همی ز بیداد
نابسته دری ز محنت من
صد در ز بلا و رنج بگشاد
بی‌محنت نیستم زمانی
[...]
ای زلف تو همچو شاخ شمشاد
وی قد تو همچو سرو آزاد
هر چند مرا زهر دو رنج است
بااین همه تا بود چنین باد
اشک من و روی خویشتن بین
[...]
از بس که کشیدم از تو بیداد
از دست تو آمدم به فریاد
فریاد از آن کنم که آمد
بر من ز تو ای نگار بیداد
داد از دل پر طمع چه دارم
[...]
از عشوه روزگار فریاد
کو خود ز وفا نمی کند یاد
آباد بر آن کسی که او هست
از بندگی زمانه آزاد
بر عمر مساز تکیه چون هست
[...]
تا چند کنم ز مرگ فریاد
چون مرگ ازوست مرگ من باد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.