به راه فقر مرا این و آن نمی‌باید
چو راه امن بود کاروان نمی‌باید
کمال کسب کن اما هنر فروش مباش
دکان خوشست کسی در دکان نمی‌باید
به روزگار قناعت به هیچ نتوان کرد
مگر برای هما استخوان نمی‌باید
به راه فقر بلایی چو جمع سامان نیست
اگر به نام رسیدی نشان نمی‌باید
مرا که روزه محرومیم همه سال است
به روز عید دل شادمان نمی‌باید
سخن که مبتذل افتاد آسمانی نیست
چو شمع حرف کسی بر زبان نمی‌باید
کبوتران معانی به برج خویش آیند
برای دزد سخن پاسبان نمی‌باید
کلیم طایر همت گر آشیان طلبد
جز آستانه شاه‌جهان نمی‌باید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به بررسی مشکلات و محدودیت‌های زندگی می‌پردازد. او تأکید می‌کند که در مسیر فقر نباید گام گذاشت و اگر امنیت وجود داشته باشد، کاروانی شکل نمی‌گیرد. او به اهمیت هنر و کمال اشاره می‌کند و می‌گوید نباید هنر را مفت و بی‌ارزش فروخت. همچنین از قناعت در زندگی صحبت می‌کند و می‌گوید در روزگار امروز قناعت امکان‌پذیر نیست، مگر برای کسانی که در سختی زندگی می‌کنند. او می‌گوید که اگر افراد به مقام و موفقیت برسند، نباید خود را به نام و نشان محدود کنند. شاعر همچنین بر اهمیت کلام و معانی تأکید می‌کند و می‌گوید سخن مبتذل ارزش ندارد. در پایان، او به تلاش و همت کسانی اشاره می‌کند که برای رسیدن به آرزوهای بزرگ باید به درگاه خداوند توجه داشته باشند.
هوش مصنوعی: در مسیر فقر، نباید به دیگران تکیه کرد، زیرا وقتی که راهی امن وجود دارد، نیازی به درگیر شدن در مشکلات نیست.
هوش مصنوعی: تلاش کن که به کمال برسی، اما در کار خود فقط به فروش هنر نپرداز. دکان زیباست، اما هیچ‌کس نباید در آن بماند.
هوش مصنوعی: در زندگی نمی‌توان به چیزی بسنده کرد، مگر آنکه برای چیزهای بزرگ و ارزشمند تلاش و زحمت کشید.
هوش مصنوعی: اگر در مسیر فقر باشی، هیچ چیز به سامان نمی‌رسد. اگر به هدفی رسیدی، نیازی به نشان دادن آن نیست.
هوش مصنوعی: من که در تمام سال از نعمت روزه محرومم، نباید در روز عید شاد و خوشحال باشم.
هوش مصنوعی: وقتی سخن بی‌اهمیت و پیش پا افتاده باشد، دیگر ارزش خاصی ندارد؛ مانند شمعی که اگر حرفی گفته شود، بهتر است بر زبان نیاید.
هوش مصنوعی: پرندگان معانی به مکان‌های خود بازمی‌گردند و برای دزدها، نیازی به نگهبان سخن نیست.
هوش مصنوعی: اگر کسی نظیر کلیم طایر (پرنده‌ای با آرزوهای بلند) بخواهد آشیانه‌ای بسازد، تنها در آستان پادشاه جهان باید به دنبال آن باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بیا که بی‌تو مرا این جهان نمی‌باید
به جز وصال تو ما را جنان نمی‌باید
زمانه ملک سلیمانم ار دهد بی‌تو
نخواهم آن که مرا بی‌تو آن نمی‌باید
بیا که بی‌تو گدایان کوی عشقت را
[...]
دو چشم شوخ ترا دیده‌بان نمی‌باید
که آهوان حرم را شبان نمی‌باید
شکوه حسن تو راه نگاه را بسته است
گل‌عذار ترا دیده‌بان نمی‌باید
نگاه حسرت اگر دست و پای گم نکند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.