چشم عارف جز چراغ کلفت از دنیا ندید
عزم بالا کرد چون از گرد پیش پا ندید
بر محک زد نقد شهری و بیابانی خرد
عاقل خوش مشرب و مجنون و بدسودا ندید
نیست در وضع جهان ابنای دنیا را ملال
هیچ صورت را کسی دلگیر از دنیا ندید
عافیت را اهل دل در دیده بستن دیده اند
بهره زین گلشن بغیر از چشم نابینا ندید
از بزرگان بیشتر دو نان تمتع می برند
قرب ساحل جز خس و خاشاک از دریا ندید
نخل این بستان ز بار خویشتن یابد شکست
هیچکس از زاده خود خیر در دنیا ندید
بال برگرد سرش گشتن ندارد فاخته
هیچکس سروی درین بستان باین بالا ندید
عیش ننگ ما کلیم از تنگدستی‌های ماست
دست خالی را کسی در گردن مینا ندید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان دیدگاه عارفانه شاعر درباره دنیا و انسان‌ها می‌پردازد. شاعر می‌گوید که عارف تنها به نور حقیقت نگاه می‌کند و دنیا را بی‌ارزش می‌داند. او به آرامش و راحتی اهل دل اشاره می‌کند که در دل بستن به دنیا، عافیت می‌بینند. همچنین شاعر بر این نکته تأکید می‌کند که بسیاری از مردم از لذات زندگی بهره‌مند نمی‌شوند و حتی نمی‌توانند از فرزندان خود خیر و خوشی ببینند. در نهایت، او ننگ فقر و کمبود را برمی‌شمارد و می‌گوید که کسی با دست خالی نمی‌تواند به مینا (شراب) نزدیک شود. این شعر نشان‌دهنده ناامیدی از دنیای مادی و تأکید بر جنبه‌های عارفانه و روحانی زندگی است.
هوش مصنوعی: چشم عارف تنها به نور الهی توجه دارد و جز آن چیزی از دنیا نمی‌بیند. او وقتی به بالا می‌رود و به معانی پرواز می‌کند، متوجه موانع و مشکلات کوچک پیش پایش نمی‌شود.
هوش مصنوعی: در اینجا بیان می‌شود که در یک آزمون یا محک، هیچ گاه عاقل و عاقل‌نما که به نظر می‌رسد باهوش و خوش‌ذوق باشد، در مقایسه با مجنون و بی‌خود، شکست نمی‌خورد. این به نوعی به تعادل میان عقل و جنون اشاره دارد و نشان می‌دهد که در زندگی، ممکن است افرادی که ظاهر عاقل‌تری دارند، در باطن دچار اشکال باشند.
هوش مصنوعی: در شرایط دنیا، هیچ‌کسی از زندگی خسته و ناراضی نیست و هیچ شکلی از زندگی باعث ناراحتی کسی نشده است.
هوش مصنوعی: افراد با حس و حال خوب، عافیت را در عدم تماشای دنیا می‌دانند و جز کسانی که نابینا هستند، هیچکس نمی‌تواند از زیبایی‌های این گلشن بهره‌مند شود.
هوش مصنوعی: بزرگان و افراد با تجربه بیشتر از دو نان بهره می‌برند و در نزدیکی ساحل دریا تنها خس و خاشاک می‌بینند، نه چیزی ارزشمند.
هوش مصنوعی: درخت نخل این باغ به دلیل میوه‌های خود دچار آسیب می‌شود و هیچکس از فرزندش در دنیا هیچ خوبی و خیری را ندیده است.
هوش مصنوعی: پرنده در آسمان پرواز می‌کند و از ارتفاع خود پایین نمی‌آید، هیچکس در این باغ سرو بلندی را نمی‌بیند.
هوش مصنوعی: زندگی و خوشی‌های ما، نشان‌دهنده‌ی وضعیت ناخوشایند و فقر ماست. هیچکس دست خالی را در گردن جامی زیبا ندیده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یوسف زندانی ما راحت از دنیا ندید
از عزیزان هیچ کس خوابی برای ما ندید
وحشت دیوانه ما را چه نسبت با غزال؟
گرد ما را هیچ کس در دامن صحرا ندید
دامن حیرت به دست آورد درین طوفان که موج
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.