گرم دارد شیخ ما با خویشتن هنگامه را
کی بود از خود رهایی بستهٔ عمامه را
کسوت عریان تنی را مخترع طبع من است
من چو گل از خود برون آورده ام این جامه را
نامهٔ پیچیدهٔ عشاق زخم بسته است
دست در خون می زنی گر واکنی این نامه را
بسکه رفتم در سخن از من اثر باقی نماند
جمله تن صرف زبان می گردد آخر خامه را
کی ز دوزخ می‌شود راضی دلش جویا به خلد
بس که زاهد دوست دارد گرمی هنگامه را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره درونیات و تقابل‌های انسانی است. شیخ شاعر با خود درگیر است و به دنبال رهایی از قید و بندهاست. او خود را در شکلی عریان و بی‌پوشش می‌بیند و انگار در جستجوی حقیقت وجودش است. عشق و درد را در نامه‌ای پیچیده می‌بیند که نشان از زخم‌ها دارد. او به این نتیجه می‌رسد که بیشتر از گفتار فیزیکی، ارتباط درونیش با زبان و احساسات اهمیت دارد. در نهایت، او به تعارضی بین دنیا و آخرت اشاره می‌کند و به نوعی انتقاد به زاهدانی می‌زند که حرارت و شادابی زندگی را رها کرده‌اند.
هوش مصنوعی: شیخ ما با وجود خود در حالِ شاد و سرشار از نشاط است، اما آیا می‌توان از این حالت رهایی یافت و از فشار و قید و بندهای زندگی آزاد شد؟
هوش مصنوعی: لباس عریانی که بر تن من است، نتیجه خیال و خلاقیت من است. من مانند گلی هستم که از درون خود این لباس را به وجود آورده‌ام.
هوش مصنوعی: عاشقان نامه‌های پیچیده‌ای دارند که زخم‌های درونی آنها را نشان می‌دهد. اگر به این نامه نگاه کنی، به عمق درد و رنج آنها پی می‌بری و ممکن است خودت نیز به زخم‌های دیگری دچار شوی.
هوش مصنوعی: چقدر درباره سخن گفتن تلاش کردم که دیگر از من اثری باقی نمانده و تنها زبان من باقی مانده است؛ در نهایت، قلم هم به کار می‌افتد.
هوش مصنوعی: کی انسانی که در عذاب دوزخ است، از دلش راضی می‌شود؟ او دیوانه‌وار به بهشت می‌اندیشد، چون زاهد به شوق و هیجان پرشور زندگی علاقه‌مند است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بشکند آن تندخو چون آستین جامه را
می کند خون شهیدان زینت هنگامه را
در بیان آن کمر از مو قلم کردم نشد
از خیال خود تراشیدم بنان خامه را
می تواند زاهد بیچاره از سر بگذرد
[...]
شیخنا تا کی گران‌تر می‌کنی عمامه را
تا کنی هنگام دعوت گرم‌تر هنگامه را
رشته تحت الحنک بر چین که وقت صید نیست
در ره خاصان منه ای شیخ دام عامه را
صید عنقا می نشاید کرد با بال مگس
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.