بشکند آن تندخو چون آستین جامه را
می کند خون شهیدان زینت هنگامه را
در بیان آن کمر از مو قلم کردم نشد
از خیال خود تراشیدم بنان خامه را
می تواند زاهد بیچاره از سر بگذرد
لیک نتواند که بگذارد ز سر عمامه را
غنچهٔ مکتوب گل واگشت در صحن چمن
می روم از خویش می گویم جواب نامه را
گر نسیم فیض او بر ما اسیران بگذرد
می‌توان صد چاک زد چون گل سعیدا جامه را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف درد و رنج ناشی از فراق و مرگ شهیدان می‌پردازد. شاعر از تندخویی و خشم اشاره می‌کند که مانند آستین جامه می‌شکند و خون شهیدان را به زیبایی مراسم می‌افزاید. او همچنین از تلاش خود در بیان احساساتش می‌گوید، اما نتیجه‌اش را ناامیدکننده می‌یابد. زاهد بیچاره را به عنوان کسی معرفی می‌کند که حتی قادر به ترک عمامه‌اش نیست. در ادامه، شاعر به غنچه‌ای که در صحن چمن رو به گل رفته، اشاره می‌کند و از خروج از خود و پاسخ دادن به نامه صحبت می‌کند. او معتقد است که اگر نسیم فیض الهی بر آنها بگذرد، می‌توانند همانند گل، جان خود را در معرض چاک و آسیب قرار دهند. این شعر نشان‌دهنده تحولی عاطفی و پیوند عمیق با مفاهیمی چون عشق، فراق و فیض الهی است.
هوش مصنوعی: آن شخص خشمگین مانند آستین لباس پاره می‌شود و خون شهیدان زیبایی میدان را کم‌رنگ و تحت تاثیر قرار می‌دهد.
هوش مصنوعی: در زبان شعر، شاعری از زیبایی و جذابیت موی محبوبش سخن می‌گوید و بیان می‌کند که سعی کرده است آن را به کلام و قلم خود تبدیل کند، اما نتوانسته است احساسات و زیبایی را به درستی به تصویر بکشد. او تلاش کرده تا با نوشتن، احساسات خود را بیان کند، اما نمی‌تواند آنچه را که در ذهن دارد به کلمات منتقل کند.
هوش مصنوعی: زاهد دلسوخته می‌تواند همه چیز را رها کند و از زندگی‌اش بگذرد، اما نمی‌تواند عمامه‌اش را که نماد دینداری و زهد اوست، کنار بگذارد.
هوش مصنوعی: غنچه‌ای که نوشته شده بود، در باغ شکفت. من از خودم دور می‌شوم و درباره‌ی پاسخ نامه صحبت می‌کنم.
هوش مصنوعی: اگر نسیم لطف و رحمت او بر ما که در بند هستیم بگذرد، می‌توانیم مانند گل خوشحال، صد چاک در لباس خود ایجاد کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گرم دارد شیخ ما با خویشتن هنگامه را
کی بود از خود رهایی بستهٔ عمامه را
کسوت عریان تنی را مخترع طبع من است
من چو گل از خود برون آورده ام این جامه را
نامهٔ پیچیدهٔ عشاق زخم بسته است
[...]
شیخنا تا کی گران‌تر می‌کنی عمامه را
تا کنی هنگام دعوت گرم‌تر هنگامه را
رشته تحت الحنک بر چین که وقت صید نیست
در ره خاصان منه ای شیخ دام عامه را
صید عنقا می نشاید کرد با بال مگس
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.