به مردن کی جدا عاشق از آن بیباک میگردد
غبار راه او باشد تنم چون خاک میگردد
چنان از بیم رسوایی به ضبط گریه مشغولم
که از آهم هوا تا آسمان نمناک میگردد
به صد رنگینی دل در شکنج طرهٔ مشکین
ترا سرهای پرخون زینت فتراک میگردد
دل غمناک گردد در چمن هر غنچه از رشکت
زلبخند تو برگ گل گریبان چاک میگردد
بود جان مرا پیوند دیگر با می گلگون
پس از مردن روانم آب پای تاک میگردد
بود شمع شعور از آتش خلوتگه دل‌ها
چراغ این شبستان شعلهٔ ادراک میگردد
چو سرمستانه جویا پا نهم در عرصهٔ محشر
به دستم نامهٔ اعمال برگ تاک میگردد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی عشق و غم ناشی از آن می‌پردازد. شاعر از احساس عمیق عاشقانه و درد ناشی از جدایی سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که عشق او چنان قوی است که حتی مرگ نیز نمی‌تواند او را از این احساس دور کند و روحش پس از مرگ نیز به پیوند با عشق ادامه می‌دهد. همچنین، شاعر به مسأله رسوایی و غم در عشق اشاره می‌کند و توصیف می‌کند که چگونه دلش در برابر زیبایی معشوق و در شرایط مختلف تحت تأثیر قرار می‌گیرد. در نهایت، عشق به چیزی فراتر از زندگی و مرگ تبدیل می‌شود و در محشر نیز پیوند او با معشوق ادامه خواهد داشت.
هوش مصنوعی: عاشق از محبوب خود جدا نمی‌شود و چون بی‌باك است، حتی در مرگ هم به او فکر می‌کند. بدن او مانند خاکی می‌شود که همیشه رد پای محبوبش را به یاد دارد.
هوش مصنوعی: به دلیل ترسی که از رسوایی دارم، آنچنان در گریه و ناله‌ام غرق شده‌ام که اشک‌هایم به قدری زیاد است که حتی هوا را تا آسمان خیس و نمناک می‌کند.
هوش مصنوعی: دل با زیبایی‌های بسیار در پیچ و خم موی سیاه تو زینت بخش بوده و سرهای خونین به خاطر این زیبایی‌ها تزیین می‌شوند.
هوش مصنوعی: دل هر غنچه در گلزار از زیبایی و لبخند تو غمگین می‌شود و گل‌ها به خاطر جاذبه تو، دامن خود را پاره می‌کنند.
هوش مصنوعی: روح من بعد از مرگ به نوعی دیگر با شراب قرمز در ارتباط خواهد بود و مانند آبی که به پای درخت انگور می‌ریزد، به زندگی ادامه می‌دهد.
هوش مصنوعی: شعور مانند شمعی است که در دل‌ها می‌افروزد و موجب روشنایی و آگاهی می‌شود. این شعله به ما کمک می‌کند تا در تاریکی شب، راه خود را پیدا کنیم و به درک و فهم بهتری دست یابیم.
هوش مصنوعی: وقتی سرمست و شاداب هستم و پا به میدان قیامت می‌گذارم، در دستم نامهٔ اعمالی قرار می‌گیرد که مانند برگی از تاک جلوه می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بترس از غیرت سلطان عشق ای آنکه می پرسی
که بر خاک زمین دایم چرا افلاک میگردد
به سر میشد ز مغروری زد او را عشق یک سیلی
که شد رویش کبود و تا ابد بر خاک میگردد
به قتل هر که مایل آن دل بیباک می گردد
گریبان بر گلویش حلقه فتراک می گردد
به خورشید درخشان می رسد چون قطره شبنم
دل هر کس که آب از روی آتشناک می گردد
فروغ شمع می سازد منور چشم روزن را
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.