هر موج خون به سینه مرا تیغ کین زند
آن تندخو ز ناز چو چین بر جبین زند
دور از تو ذرهٔ من دشمن همند
هر موج خون به شمع دلم آستین زند
ممنون نیم زگریه که شبهای هجر او
آبی بر آتش دل اندوهگین زند
چشم سفید من چو کف از سر بدر رود
اشکم چو جوش در جگر آتشین زند
جویا چرا به روی نکو زاهدان بداند
آدم بود که طعن رخ گندمین زند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به عواطف عمیق عاشقانه و درد فراق اشاره دارد. شاعر به توصیف احساساتش در مواجهه با جدایی و غم ناشی از آن میپردازد. هر ضربهای که به دلش میرسد، آن را به درد و رنج بیشتر میاندازد. او به شمع دل خود تشبیه میکند که در آتش عشق میسوزد و از اشکهایش به عنوان نشانهای از اندوه یاد میکند. به طور کلی، این شعر تفکری عمیق درباره عشق، غم و زیبایی وجود انسان دارد.
هوش مصنوعی: هر بار که موجی به سینهام برخورد میکند، مانند تیغی از کینه و دشمنی میزند. آن تندخو، مانند چینی که بر پیشانی نقش میبندد، باز هم به من ضربه میزند.
هوش مصنوعی: دور از تو، حتی ذرات وجودم هم به دشمنی برمیخیزند و هر قطره خون مانند آتشی به دل من میزند.
هوش مصنوعی: ممنونم که شبهای جدایی او به خاطر اشکهایم، به دل غمگین من سیراب میکند و اندکی خاموشی میآورد.
هوش مصنوعی: اگر چشمان روشن من از سرم خارج شوند، اشکهایم مانند آبی که از دل آتش فوران میکند، سرازیر خواهند شد.
هوش مصنوعی: چرا زاهدان با چهرههای زیبا بدرفتاری میکنند، در حالی که آدم فرزانهای نباید به چهره نازیبا توهین کند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با عارض تو زلف دم از نقشه چین زند
بر آب حد کیست که نقشی چنین زند
باید چو ساعد توز سیمش به آستین
هر کس که دست در تو چو آن آستین زند
رضوان ز شوق آنکه چو طوبی کنی خرام
[...]
گردون بشیشه تهیم سنگ کین زند
طالع بشمع کشته من آستین زند
مقبول روزگار نگشتیم و ایمنیم
ما را که برنداشته چون بر زمین زند
چاک دلم نه بخیه مرهم کند قبول
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.