نقد عمر زاهدان در توبه از می شد تلف
قل لهم ان ینتهوا یغفر لهم ما قد سلف
جرعه ای کز ساغر اهل صفا ریزد به خاک
خاک آن بر خون ارباب ریا دارد شرف
نکته عرفان مجو از خاطر آلودگان
گوهر مقصود را دلهای پاک آمد صدف
عشوه ساقی برد از کف عنان عقل و هوش
چون به بزم دردنوشان جام می گیرم به کف
غمزه خون ریز او چون تیغ لا تامن کشید
لعل جان بخشش دهد پنهان نوید لاتخف
آمد آن رخ فتنه دور قمر ای دل بکوش
تا چو مشکین زلف او زان فتنه باشی بر طرف
کی نظر بازی تواند با بتان غمزه زن
هر که چون جامی نشد سهم حوادث را هدف
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نقد زاهدان و توبه‌طلبی آنها از می پردازد. شاعر به آنها می‌گوید که اگر از کارهای گذشته خود دست بکشند، خداوند لغزش‌هایشان را می‌بخشد. او بر این باور است که لذت واقعی در نوشیدن شراب اهل صفاست که به خاک افکنده می‌شود، چرا که این خاک بر خون ریاکاران برتری دارد.
شاعر به عمق عرفان اشاره می‌کند و می‌گوید که از دلهای آلوده نمی‌توان به گوهر مقصود رسید. ساقی با عشوه‌گری خود عقل و هوش را از دست می‌دهد و در میانه بزم، شاعر می‌نوشد. او غمزه‌های خون‌ریز معشوق را به تیغی تشبیه می‌کند و نوید می‌دهد که پنهان در این درد، جان‌بخشی وجود دارد.
شاعر به دل خود دستور می‌دهد که برای دوری از فتنه‌های عشق، کوشاتر باشد و نسبت به زیبایی‌های معشوق بی‌توجه نباشد. او در نهایت می‌گوید که تنها کسانی می‌توانند با معشوق بازی کنند که مانند جام، سهم حوادث را بپذیرند و تحمل کنند.
هوش مصنوعی: زندگی زاهدان در پرهیز از مشروبات به هدر می‌رود، بگویید اگر از این کار دست بردارند، بخشیده خواهند شد.
هوش مصنوعی: جامی که از دست اهل صفا به زمین بریزد، از خاکی که بر آن خون خالصان و وارستگان ریخته شده، ارجمندتر و شریف‌تر است.
هوش مصنوعی: به عمق معارف عرفانی نپرداز، زیرا افرادی که دل و خاطرشان آلوده است، نمی‌توانند به درک واقعی و ناب برسند؛ تنها دلهای پاک و خالص می‌توانند به گوهر اصلی حقیقت دست یابند.
هوش مصنوعی: ساقی با زیبایی و دلربایی‌اش عقل و هوش را از من می‌گیرد، چون که در مهمانی نوشیدن درد، جامی را در دست می‌گیرم.
هوش مصنوعی: نگاه نازک و جذاب او همچون شمشیری است که نباید به آن اطمینان کرد. همانطور که لعل (سنگ قیمتی) می‌تواند جان تازه‌ای به انسان بدهد، او نیز به طور پنهانی خوش خبری‌هایی را به همراه دارد. نگران نباش!
هوش مصنوعی: ای دل، آن چهره‌ی زیبا و فریبنده همچون قمر به ما نزدیک شده است. تلاش کن تا مانند زلف‌های خوشبو و مشکی او، از آن فتنه و زیبایی در سمت خود بهره‌مند شوی.
هوش مصنوعی: کیست که بتواند با زیبایی‌های دلربا در نظر بازی کند، هر کس که نتواند مانند جامی به حوادث و مشکلات زندگی برخورد کند، شایسته‌ی آن نیست که مورد توجه قرار گیرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای ز اخلاف تو تازه گشته آثار سلف
مملکت را چون تو نآمد از سلف هرگز خلف
زان خلف ماندی ز شاهان سلف ایام را
کز تو در فردوس آسودست ارواح سلف
پایگاه شرع را از احترام تو علو
[...]
آن خداوندی که فردوس است ازو شهر نسف
اهل حضرت راست از اقبال او جاه و شرف
بر خلایق ناید از وی جز مراعات و لطف
مردمی از خلق او زاید چو لؤلؤ از صدف
نیست جز وی در صف آزادگی دارای صف
[...]
آن خداوندی که عالی شد بدو نام شرف
از طرایف مدح او توزد همی نام طرف
تا نیابی بر او ضایع بود رنج طمع
تانگویی نام او مشکل بود نام شرف
خدمت درگاه او توقیع انعام نعیم
[...]
گر شود در عشق جانان جان شیرینم تلف
هر زمان افزون بود دل را بمهر او شعف
چشم من گر رسته دندانش را بیند بخواب
از خیال روی او گوهر شود همچون صدف
همچو چنگ از پیش بر نارم سر اندر بندگیش
[...]
صوفی شهر آن به انواع فضایل متصف
باده خورد و شد به فضل باده خواران معترف
ساخت جاروب حریم میکده موی سفید
خرقه پشمینه در پای خم افکند از کتف
خرده چون شین در سر شاهد کن و شمع و شراب
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.