ز رشک قدت ای سرو سمنبر
به صد پاره دلی دارد صنوبر
به باغ خلد اگر شاخ گلی هست
تو آن شاخ گلی ای شوخ دلبر
نهال حسنی و ما چشم داریم
که آریمت به آب دیده در بر
مرا کشتی و تکبیری نگفتی
چه سنگین دل کسی الله اکبر
کنایت زان لب آمد پیش عارف
شراب سلسبیل و آب کوثر
نخواهد رفتن پروانه را شمع
ازان در بزم خود می سوزدش پر
خوش است از یاد تو پیوسته جامی
ولی اکنون به دیدار تو خوشتر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره دارد و به زیباییاش نسبت به دیگران میبالد. شاعر به توصیف معشوق میپردازد و او را شاخ گل و سرشار از حس و لطافت میداند. احساسات عمیق و اشتیاق شاعر برای ملاقات با معشوق به خوبی بیان شده است. در این شعر، عشق و زیبایی در کنار تجربه و خاطرات شیرین از عشق گنجانده شده و به نوعی گویای اهمیت دیدار و وصال محبوب است.
هوش مصنوعی: از حسادت به قامت زیبایت، درخت صنوبر باید دلش به چند پاره شود.
هوش مصنوعی: اگر در باغ بهشتی گلی وجود دارد، تو همان گل زیبا و دلربا باش.
هوش مصنوعی: نهال حسنی به معنای جوانه یا نهال زیبایی و خوبی است و در اینجا به یک فرد یا چیز زیبا اشاره دارد. عبارت "ما چشم داریم که آریمت به آب دیده در بر" به این معناست که ما با اشتیاق و انتظار، به انتظار دیدن و تجربه کردن زیباییها هستیم و آرزومندیم که آن را در آغوش بکشیم. به طور کلی، این جمله احساس امید و عشق به زیبایی را منتقل میکند.
هوش مصنوعی: تو مرا به دریا انداختی و حتی یک بار هم نگفتی که چه دل سنگینی دارد کسی که "الله اکبر" میگوید.
هوش مصنوعی: از آن لبهای دلانگیز، به عارف اشارهای شد که به خوشیهای ناب و شیرین همچون شراب سلسبیل و آب کوثر فکر کند.
هوش مصنوعی: شمع در محفل خود به اندازهای عاشقانه و پرشور میسوزد که پروانه را از رفتن باز میدارد.
هوش مصنوعی: یاد تو همیشه مثل یک جام خوشایند است، اما اکنون که تو را میبینم، این حس از یاد تو هم خوشتر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
پریچهره بتی عیار و دلبر
نگاری سرو قدّ و ماه منظر
سیه چشمی که تا رویش بدیدم
سرشکم خون شدست و بر مشجر
اگر نه دل همیخواهی سپردن
[...]
غنودستند بر ماه منور
خط و زلفین آن بت روی دلبر
یکی را سنبل نو رسته بالین
یکی را لالۀ خود روی بستر
ز مشکین جعد زنجیرست گویی
[...]
مرا، دی عاشقی گفت ای سخنور
میان عاشق و معشوق بنگر
نگه کن تا چه باید هر دوانرا
وزین دو کز تو پرسیدم بمگذر
چه خواهد دلبر از دلجوی بیدل ؟
[...]
همایون جشن عید و ماه آذر
خجسته باد بر شاه مظفر
امیر انشاه بن قاورد جغری
جمال دین و دین را پشت و یاور
خداوندی ، کجا کوته نماید
[...]
یکی گفتی که شه را ویس بدتر
به خان اندر ز صد خاقان و قیصر
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.