هر که را رفض خلق شد خلق است

نه خلق بلکه ننگ ما خلق است

چه بتر زان که ابلهی ز عوام

لب گشاید به سب صحب کرام

چه بتر زان که جاهلی ز سفه

گوید اندر حق صحابه تبه

آن که باشد مدیحش از ذم کم

چون بود گر برآرد از ذم دم

وان که باشد دعای نفرین بوی

چون بود گر کند به نفرین روی

مدح جاهل به صورت ار مدح است

گر به معنی نظر کنی قدح است

ورچه قدحش بود به ظاهر قدح

لیک باشد ز روی معنی مدح

زانکه مدح از مناسبت خیزد

جنس در مدح جنس آویزد

نقص باشد ز مرد صاحبدل

که بود همطویله جاهل

قدح کردن ز جنی و انسی

هست برهان بعد و ناجنسی

دور بودن ز شیوه جهال

از سمات فضیلت است و کمال

. . .

. . .