|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از آفتابی سخن می‌گوید که او را به‌دنبال خود کشانده است. او زلف خود را بر رخ می‌نهد و شاعر اشاره می‌کند که خورشید در کنار شب قرار دارد، که نشان‌دهنده تضاد و زیبایی است. این ابیات نشان‌دهنده جست‌وجو و اشتیاق شاعر به نور و روشنایی هستند.
هوش مصنوعی: آفتابی که من در پی‌اش هستم، مانند ذره‌ای است که در جستجوی نور و آگاهی‌اش سرگشته و حیران است.
هوش مصنوعی: موهایش بر چهره‌اش ریخت و من گفتم که به نظر می‌رسد نور خورشید در کنار تاریکی شب قرار دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زآنکه آنرا که آرزو طلب است
پرده‌در روز و پرده‌دار شب است
آتش عشق آفتی عجب است
عشق را اولین نظر سبب است
دل عاشق به زیر حقه عشق
همچو مهره به دست بوالعجب است
روز و شب آرزوی معشوقان
[...]
معجز‌ش خار خشک را رطب است
رطبش خارِ دشمن این عجب است!
ذوق دنیا کُشنده همچو وباست
غم و شادی او نثار هباست
گفتم: «این را به پای باد صباست
هر که دیگر رود به دست هباست»
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.