گفتم به غم که از همه ابنای روزگار
با من وفا کسی چو تو یاری به سر نبرد
غم گفت چون کنم که غریبی و بی نوا
بی مونسی چگونه توانی دمی سپرد
گوی مراد در خم چوگان آن کس است
کز صبر پای در سر میدان غم فشرد
خوش باش شادی و غم دنیا عدم شمر
رستم ببین چه دارد و کاووس کی چه برد
خوناب دیده ام به رخ دل فرو دوید
جز نقش دوست هرچه همی دید می سترد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، گوینده با غم صحبت می‌کند و می‌گوید که هیچ‌کس مانند غم وفادار نیست. غم پاسخ می‌دهد که او نیز از تنهایی رنج می‌برد. گوینده در ادامه به نظر می‌رسد که می‌خواهد زندگی را در دو حالت شادی و غم یکسان ببیند و به داستان رستم و کاووس اشاره می‌کند تا نشان دهد که در نهایت هر دو حالت به عدم می‌انجامند. همچنین او می‌گوید که تنها دوست واقعی‌اش در زندگی همان تصویر دوستش است و بقیه چیزها را بی‌اهمیت می‌داند.
هوش مصنوعی: به غم گفتم که در میان همه مردم زمان، هیچ‌کس به اندازه تو در کنار من نبوده و به من وفاداری نکرده است.
هوش مصنوعی: غم می‌گوید چگونه می‌توانم با غم و تنهایی زندگی کنم و در این شرایط بی‌کس و کار بمانم، چگونه می‌توانم حتی برای لحظه‌ای آرامش داشته باشم؟
هوش مصنوعی: هدف و مقصود در میدان زندگی، کسانی هستند که با صبر و استقامت، بر مشکلات و دردها غلبه می‌کنند و در سختی‌ها پافشاری می‌کنند.
هوش مصنوعی: خودت را مشغول خوشی‌ها کن و به غم‌های دنیا اهمیت نده. نگاهی به رستم بینداز که چه چیزهایی دارد و از کاووس، پادشاه قدیمی، چه میراثی به جا مانده است.
هوش مصنوعی: چشمم پر از اشک شده و آن را بر دل خود می‌ریزم. غیر از تصویر عشق، هر چیزی که می‌بینم را از ذهنم پاک می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون بچهٔ کبوتر منقار سخت کرد
هموار کرد پرّ و بیوکند مویِ زرد،
کابوک را نخواهد و شاخ آرزو کند
وز شاخ سوی بام شود باز گردگرد
مشکین شود چو باد بزلف تو بگذرد
عاشق شود کسیکه بروی تو بنگرد
بر غالیه بماند بر عارض تو باد
گاهش برو بمالد و گه باز بسترد
گر پشت یابد از رخ تو لاله بشکفد
[...]
جز سوی نام نیک خردمند ننگرد
نام نکو بماند و این عمر بگذرد
سالار لولیان را گفتم برای خرد
از میخ هجو من خر خمخانه را بدرد
گفتا که میخ هجو تو . . . ون خوار آنخرست
. . . ون ما چی خاردان بره کش حرب فشرد
خر فرد بود میره با سهل دیلمی
[...]
ای از عدد یکی به هنر صدهزار مرد
دارند معطیان ز عطاء تو پیش خورد
از رشگ حرمت تو بزرگان مملکت
چون صبح و شمس بارخ زردند وبادسرد
از اولیای دولت در هیچ روزگار
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.