وز آن جا بشد تا به ایوان کوش

سپاه از پس و پیش پولادپوش

فرود آمد و گنجها مُهر کرد

نگهبان بر او کرد مردان مرد

در آن شهر ماهی درنگ آمدش

همه گنج شاهان به چنگ آمدش

شتر خواست از در ده و دو هزار

سراسر درآوردشان زیر بار

همه گوهر و زرّشان بار کرد

همه جامه ی چین و دینار کرد

ز تخت و ز تاج و ز طوق و کمر

برآراسته کاروانی دگر

ز خوبان چینی چهاران هزار

که با یاره بودند و با گوشوار

از ایوان کوش آمدندی برون

زجان ار فریب و لبان از فسون

همان ده هزاران غلامان خرد

که هر یک زخورشید خوبی ببرد

زنان شبستان همه با خروش

به ایران فرستاد همراه کوش

به دست تلیمان فرخ نژاد

سپه سی هزار از یلانش بداد

بدین آگهی نیز نامه نبشت

به نزد فریدون، چراغ بهشت

همه سرگذشت اندر او یاد کرد

تلیمان روان گشت مانند گرد

هرآن کاو به صد سال گرد آورید

تلیمان به یکبار زی شه کشید

خردمند اگر گیردی پند از این

نکردی نهان گنج، زیر زمین

اگر دستگاهی تو داری به دست

که شادان و ایمن توانی نشست

ز کوش و فریدون تو را به کام به

وز ایشان بدان سر تو را نام به

که گنج است خرسندی ای نیکمرد

که آهنگ او هیچ دشمن نکرد