|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات اشاره به وسعت و عمق وجود انسان دارند. در ابتدا به بررسی وسعت جهان و آسمان اشاره میشود که از آنجا که خرد و عقل انسان به جستجوی حقیقت میپردازد، آسمان را میبیند. اما زمانی که انسان به درون خود نگاه میکند، متوجه میشود که در درونش دنیای بیکرانی نهفته است. به عبارتی، با وجود وسعت جهان، درون انسان نیز جهانی وسیع و بیپایان است.
هوش مصنوعی: از ستارهها تا ستارههای دیگر، صدها جهان وجود دارد. هر جا که آسمان پرواز کرد، آنجا حقیقت و خرد نهفته است.
هوش مصنوعی: اما زمانی که به درون خود نگاه کردم، دریافتم که بیپایانی در وجود من نهفته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
چو خود قدرت نمای جاودان بود
مرو را جود و قدرت بی کران بود
به حکم آنکه یار او را چو جان بود
مدام از شادی او شادمان بود
دمادم کشف اسرارش عیان بود
برون از کَون جایش لامکان بود
بهاء الدّین که تا دور جهان بود
نپندارم که چون تو یک جوان بود
سخن کاندر دهانش صد زبانست
همیشه در ثنایت یک زبان بود
بدان خلق و لطافت کز تو دیدم
[...]
ملک غازی که فتحش هم عنان بود،
خبر گو بعد فیروزی چه سان بود؟
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.