صنوبر بندهٔ آزادهٔ او
فروغ روی گل از بادهٔ او
حریمش آفتاب و ماه و انجم
دل آدم در نگشادهٔ او
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
صنوبر بندهٔ آزادهٔ او
فروغ روی گل از بادهٔ او
حریمش آفتاب و ماه و انجم
دل آدم در نگشادهٔ او
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به وصف زیبایی و عظمت وجود خداوند می‌پردازد. او خود را به‌عنوان بنده‌ای آزاد از بندگی غیر خدا معرفی می‌کند و چهره‌ی درخشان الهی را همانند گلِ باده‌ای زیبا می‌داند. حریم و فضای وجود خداوند را مملو از روشنی و نور آفتاب، ماه و ستارگان توصیف می‌کند و می‌گوید دل انسان‌ها به خاطر عظمت او گشوده نمی‌شود.
هوش مصنوعی: صنوبر به عنوان یک درخت زیبا و آزاد در نظر گرفته می‌شود که به شکوفایی و درخشندگی گل‌ها بستگی دارد و این درخشندگی نتیجه تأثیرات ناشی از نوشیدنی خوشگوار اوست.
هوش مصنوعی: حریم او مانند آفتاب و ماه و ستاره‌هاست و دل آدم هنوز نتوانسته به او نزدیک شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
چنان شاپور شد دلدادهٔ او
که گشت از یک نظر افتادهٔ او
ز خون فتنه چوپان بادهٔ او
سر گردن کشان افتادهٔ او
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.