عشاق وفاپیشه اگر محرم مائید

از خود بدر آئید و در این بزم درآئید

در بزم احد غیر یکی راه ندارد

با کثرت موهوم در این بزم میائید

تا نقش رخ دوست در آیینه به بینید

زنگار خود از آینه دل بزدائید

چون صاف شد آیینه ز اغیار بدانید

کایینه وهم ناظر و منظور شمائید

کونین چه جسم است و شما جان مقدس

عالم چو طلسم است و شما گنج بقائید

مستور شد اندر صدف آن گوهر کمیاب

گوهر بنماید چو صدف را بگشائید

در کعبه دل عید تجلی جمالت

ایقوم بحج رفته کجائید کجائید

سرگشته در آن بادیه تا چند بپوئید

معشوق همین جاست بیائید بیائید

چون مقصد اصلی ز حرم کعبه وصل است

غافل ز چنین کعبه مقصود چرائید

گفتار حسین است ز اسرار خدائی

دانیدش اگر واقف اسرار خدائید