حاش لله! کز رخت چشم افگنم سوی دگر
خوش نمی آید بجز روی توام روی دگر
تازه گلهای چمن خوشرنگ و خوشبویند، لیک
گل رخ ما رنگ دیگر دارد و بوی دگر
زینت آن روی نیکو خال بس، خط، گو: مباش
حسن او را در نمی باید سر موی دگر
کشتن آمد خوی آن بی رحم وز آنم باک نیست
باک از آن دارم که گیرد غیر ازین خوی دگر
روز محشر، کز جفای نیکوان نالند خلق
باشد آن بدخوی را هر سو دعاگوی دگر
هر کرا خاک سر کوی تو دامن گیر شد
کی بدامانش رسد گرد سر کوی دگر؟
دی چو با آن زلف و رخ سوی هلالی آمدی
رفت آرام و قرارش هر یکی سوی دگر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و شوق عاشقانه پرداخته و بیانگر تعلق قلبی شاعر به معشوقش است. شاعر با صراحت اعلام می‌کند که نتواند به غیر از چهره محبوبش چشم بدوزد و هیچ چیز دیگری برایش خوشایند نیست. او به گلهای چمن اشاره می‌کند که اگرچه خوش رنگ و بویند، اما زیبایی و عطر معشوقش را ندارند. همچنین تاکید می‌کند که خط و خال چهره محبوبش زیبایی‌اش را تکمیل می‌کند و بهتر است که به تحول در این زیبایی‌ها فکر نکند. شاعر از بی‌رحمی دیگران در روز قیامت نگران است و دعاهای آنها را برای کس دیگری جز معشوقش نمی‌خواهد. در نهایت، او به زعم خود می‌گوید که کسی که در کوی محبوبش قرار گیرد، هرگز به دیگر خیابان‌ها نخواهد رفت.
هوش مصنوعی: هرگز! نمی‌توانم چشمم را از تو بردارم، هیچ چهره‌ای جز تو برایم خوشایند نیست.
هوش مصنوعی: گلهای تازه در چمن خوشرنگ و خوش‌بو هستند، اما گل چهره ما رنگ و بویی متفاوت دارد.
هوش مصنوعی: خال زیبا بر روی آن چهره کافی است، پس نمی‌خواهی که زیبایی او را با خط دیگری تحت تاثیر قرار دهی.
هوش مصنوعی: بی‌رحمی و خوی سخت‌دلانه او را می‌شناسم و از آن ترسی ندارم، اما از این می‌ترسم که ممکن است خوی دیگری پیدا کند که به مراتب خطرناک‌تر باشد.
هوش مصنوعی: در روز قیامت، وقتی مردم به خاطر ظلم و بدرفتاری نیکان شکایت می‌کنند، آن آدم بدخلق در هر سو مورد دعا و طلب خیر دیگران قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: هر کسی که خاک سر کوی تو به دامنش چسبید، دیگر چگونه می‌تواند به سراغ خیابان و کوی دیگری برود؟
هوش مصنوعی: دیروز وقتی تو با زلف و چهره‌ات به سوی هلال آمدی، آرامش و قرار هر یک از ما را به سمت دیگری بردی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سرو ما را هر زمان دل میکشد سوی دگر
چون گل رعنا که دارد هر طرف روی دگر
هر که دارد روی دل در قبله دیدار او
سهو باشد سجده در محراب ابروی دگر
در طریق دوستی، ثابت قدم چون خاک باش
[...]
میکشد روی دلم هر دم به مهروی دگر
چون کنم با یک دلی هر گوشه دلجوی دگر
عهد کردم با خدای خود که جز ابروی دوست
سجده گاه خود نسازم طاق ابروی دگر
شد مشام جان معطر از شمیم روی دوست
[...]
چند روزی می دهم دل رابه دلجوی دگر
می کنم محراب خود از طاق ابروی دگر
گرچه اوراق دل من قابل شیرازه نیست
می کنم شیرازه اش از تار گیسوی دگر
گرچه از ریحان جنت می‌چکد آب حیات
[...]
چون تواند دم ز آزادی زدن آنکس که یار
هر زمانش میکشد در بند گیسوی دگر
من به یک رو چون شوم قانع که حسنِ روی او
می‌نماید هردم از هر رو مرا روی دگر
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.