|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
لغزش به بخش حاشیه‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ |
|
|
لغزش به بخش خوانش‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش شرح‌های صوتی |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور |
|
|
مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه |
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب) |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
این است، سرود من و بلبل به چمن‌ها
فریاد ز بی‌مهری این عهدشکن‌ها
نشنیده کس، از غنچهٔ مستور تو حرفی
امّا به زبان‌ها ز تو افتاده سخن‌ها
روزی که دهد زلف تو، بر باد، غبارم
در خاک شود غالیه‌بو، جیب کفن‌ها
چون خاک سر کوی تو گیرند در آغوش
در حشر نیارند ز جان یاد، بدن‌ها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره درد و ناکامی ناشی از بی‌وفایی و جدایی است. شاعر با ابراز احساسات خود می‌گوید که عشق او به محبوبش نه تنها در دل بلبل بلکه در دل دیگران نیز سینه‌به‌سینه می‌شود. او از سرنوشت خود و زوال زیبایی‌هایش می‌گوید و اشاره می‌کند که در نهایت، حتی اگر جسمش در خاک قرار گیرد، تنها عشق و خاطرات محبوبش در یاد خواهد ماند. این شعر نمادین به تداوم عشق و یادآوری آن پس از مرگ اشاره دارد.
هوش مصنوعی: این جمله بیانگر احساس دل‌تنگی و شکایت از بی‌وفایی کسانی است که در روابط و وعده‌های خود پایبند نیستند. شاعر به همراه بلبل، در باغ‌ها و چمن‌ها به سرودن و فریاد زدن پرداخته و عدم وفاداری و بی‌مهری برخی افراد را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس از راز نهفتهٔ تو چیزی نمی‌داند، اما دربارهٔ تو گفتگوهای زیادی میان مردم رواج دارد.
هوش مصنوعی: در روزی که زلف تو به باد برود، بوی خوش من در خاک خواهد شد و در جیب کفن‌ها جا خواهد گرفت.
هوش مصنوعی: زمانی که خاک سرِ کوی تو را در آغوش بگیرند، در روز قیامت دیگر از جان و یاد بدن‌ها خبری نخواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ابر آمد و بگریست بر اطراف چمن‌ها
شد شسته به شبنم رخ گلها و سمن‌ها
با داغ تو رفتند شهیدان تو زین باغ
چون لاله به خون جگر آغشته کفن‌ها
از ما سخنی بشنو و با ما سخنی گوی
[...]
ای برده رخت رونق گلها و سمن‌ها
دارد دهن تنگ تو در غنچه سخن‌ها
گر سرو نه با قد تو ماند نتوان برد
چون آب به زنجیر مرا سوی چمن‌ها
صحرای عدم لاله‌ستان شد چو شهیدان
[...]
شبنم که هوا ریخت به گلها و سمن‌ها
شد آبله عارض اطفال چمن‌ها
گل‌های چمن گر نه شهیدان فراقند
چون لاله چرا غرقه به خونند کفن‌ها؟
در تاب اگر نیست ازان جعد دل‌آویز
[...]
ای خار و خس بحر ثنای تو سخن‌ها
گنجینه گوهر ز مدیح تو دهن‌ها
یک بار بر این نه چمن سبز گذشتی
سر در پی بوی تو نهادند چمن‌ها
ما و سر آن زلف و پریشانی غربت
[...]
بی سرو قدت خاک نشینند چمن‌ها
شد پنبهٔ داغ جگر لاله سمن‌ها
کارم به حریف دو زبان کاش فتادی
چون غنچه سراپای زبانند دهن‌ها
بارید چو از ابر عطایش نم رحمت
[...]
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.