چو لاله با چمن حسن و عشق، خوست مرا
می مجاز و حقیقت به یک سبوست مرا
ز نکهت نفسم می دمد بهار، که دل
ز داغ عشق تو چون نافه مشکبوست مرا
به گرد بام و درم دیر و کعبه می گردد
از آن زمان که به درگاه عشق، روست مرا
ز خود تهی شده ام چون نی و ز ناله پرم
خروش درد تو پیچیده درگلوست مرا
عقیق صبر، زبانم به کام حسرت سوخت
مکیدن لب لعل تو، آرزوست مرا
گدای عشقم و ناید فرو به مهر سرم
می چو آتش سوزنده در سبوست مرا
به راه صبح ندارم چراغ دیده، حزین
که داغ بر جگر و سینه بی رفوست مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از شاعر نشاندهنده عواطف عمیق و عشق سوزان اوست. او با استفاده از تصاویر زیبا مانند لاله، چمن و می، احساساتش را بیان میکند. عشق او مانند بویی خوش بهار او را سرشار از احساسات کرده و او را به دور از خود و درگیر دردها کرده است. او به شدت مشتاق وصال محبوبش است و خود را در کمال فراق و حسرت میبیند. او از بینوا بودن و آتش سوزنده عشقش سخن میگوید، و در نهایت به ناامیدی در مسیر عشقش اشاره میکند.
هوش مصنوعی: مانند لاله، زیبایی و عشق به من روی آوردهاند، در حالی که من به می، هم در معنای ظاهری و هم به حقیقت آن پیوند خوردهام.
هوش مصنوعی: عطر دلم به مانند بهاری تازه میوزد، زیرا دل من به خاطر عشق تو همچون مشک خوشبو میباشد.
هوش مصنوعی: از زمانی که به عشق رو آوردهام، مکانهای مقدس و مهم مانند دیر و کعبه برایم دور و بر خانه و درب من میچرخند.
هوش مصنوعی: من از خود خالی شدهام مثل نی، و صدای نالهام به خاطر دردی است که در گلویم پیچیده شده است.
هوش مصنوعی: من از گویش صبر و آرامش دچار حسرت شدهام، زیرا آرزوی من آن است که بتوانم لب زیبای تو را بچشم.
هوش مصنوعی: من یک عاشق نادارم و نمیتوانم با محبت تو به آرامش برسم؛ زیرا دلم مانند آتشی سوزان در ظرفی است که نمیتواند خاموش شود.
هوش مصنوعی: در صبح راهی ندارم که با چشمانم بینا باشم، زیرا درد و داغی که بر قلب و سینهام نشسته، بیپوشش و پنهان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هوای دیدنت ای ترک تند خوست مرا
نگاه کن که هلاک خود آرزوست مرا
من شکسته چنان تلخ کامیی دارم
که آب بی لب تو زهر در گلوست مرا
تنم به خواب عدم رفت و همچنان بینم
[...]
اگر به جرم محبت کنند پوست مرا
نمی رود بدر از سر هوای دوست مرا
رضای دوست گزیدم بخود چو دانستم
که هرچه دوست پسندد همان نکوست مرا
بخواب خوش همه شب مهر و ماه میبینم
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.