ای باده ز خون من به جامت
این می به قدح بود مدامت
خونم چو می ار کشی حلالت
می بی من اگر خوری حرامت
مرغان حرم در آشیان‌ها
در آرزوی شکنج دامت
بالای بلند خوش خرامان
افتادهٔ شیوهٔ خرامت
ماه فلکش ز چشم افتاد
دید آنکه چو مه به طرف بامت
نالم که برد بر تو نامم
آن کس که ز من شنید نامت
هر کس به غلامی تو نازد
هاتف به غلامی غلامت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و عشق پرداخته و به باده و می اشاره می‌کند. شاعر از معشوق خود (باده) می‌خواهد که خونش را در جام بریزد و به او بنوشاند. او همچنین بر حلال و حرام بودن نوشیدن می تأکید می‌کند و به عشق و آرزوی پرندگان حرم اشاره می‌کند که در آرزوی پیوستن به معشوق هستند. شاعر زیبایی معشوق را توصیف می‌کند و از ناله و فریاد خود در اثر عشق سخن می‌گوید. در نهایت به مقام و عظمت معشوق و برتری او اشاره می‌کند و می‌گوید که هر کس به عشق او نازیده، در واقع بنده اوست.
هوش مصنوعی: ای شراب، از خون من در جام تو این می در ظرف باقی می‌ماند.
هوش مصنوعی: اگر خون من را مانند شراب بریزی، من بر تو حلال می‌شوم، ولی اگر بخوری‌ام، برایت حرام خواهد بود.
هوش مصنوعی: پرندگان حرم در لانه‌های خود در پی کسب محبت و نوازش تو هستند.
هوش مصنوعی: در مکانی مرتفع و زیبا، افرادی با ظاهری دلنشین و با وقار در حال حرکت هستند.
هوش مصنوعی: ماه از چشمانش افتاد و دید که همانند ماه به سمت بام تو آمده است.
هوش مصنوعی: ناله می‌کنم که کسی که نام من را شنیده، نام تو را بر او تأثیر گذاشته است.
هوش مصنوعی: هر کسی به داشتن تو افتخار می‌کند، در حالی که خود تو به داشتن غلامت افتخار می‌کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
درخواستی آنچه بود کامت
درخواسته خاص شد به نامت
مهر تو نگار سرو قامت
بر من رقمست تا قیامت
خو کرده به گوشهٔ ندامت
زندانی درد، تا قیامت
ده چیز نبی حق به امت
فرمود علامت قیامت
هم نامه نام‌هاست نامت
قانون نجات شد کلامت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.