فرشاد عربی در ‫۵ سال قبل، یکشنبه ۲۹ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۰۹:۰۵ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » فی‌وصف حاله » سال سلیمان از موری لنگ:

بیت دوم مصرع دوم
تا کدامین گل به غم بسرشته تر صحیح است

فرشاد عربی در ‫۵ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۵ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۹:۲۱ دربارهٔ خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » هیچ است [۱۰۷-۱۰۱] » رباعی ۱۰۱:

این رباعی به شکل زیر در کتاب نفیس احوال و آثار خواجه نصیر به قلم دانشمند بزرگ محمدتقی مدرس رضوی به خواجه منسوب است:
ای بی‌خبر این شکل موهّم هیچ است
وین دایره و سطح مجسّم هیچ است
خوش باش که در نشیمن کون و فساد وابستۀ یک دمی و آن دم هیچ است

فرشاد عربی در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۴۱ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۹۸ - خاقانی این قصیده را در مرثیهٔ فرزند خویش امیر رشید الدین سروده و آن را ترنم المصائب گویند.:

رمز تعبیر ز آیات و سو بگشایید

در مصراع فوق، سور به معنای سوره ها صحیح است.

فرشاد عربی در ‫۷ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۳۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۷:

از یک نکته غفلت نورزیم لازم نیست کارگاه کوزه گری برویم. بلکه ما در کارگاه کوزی گری قرار داریم. اینکه خیام بزرگ گفته است دوش در کارگه کوزه گری رفته است مراد اندیشیدن او به بودن در کارگاه هستی است. هر کسی که به حضور و هوشیاری اندیشه برسد همان لحظه به کارگه کوزه گری پا نهاده است. کارگاهی که در ان خودش (کوزه) را میبیند. اما کوزه گر و کوزش فروش را نه.
اصلا زیبایی کارگاه هستی هم به همین است که تو باشی و دنبال یک مطلوب بگردی. اگر مطلوب نباشد درد نیست. درد هم که همان طلب است و طلب همانا اولین شهر عشق. در این صورت به کارگاه کوزه گری رفتن یعنی دردآگاهی ما از هستی و افرینش کائنات.
این درد بهترین درمان است.
پس گوارای اهل دل و درد باد!
باده خاک آلوده تان مجنون کند
صاف اگر باشد ندانم چون کند

فرشاد عربی در ‫۷ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۳۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۷:

از یک نکته غفلت نورزیم لازم نیست کارگاه کوزه گری برویم. ما در کارگاه ک.زی گری قرار رادیم. اینکه خیام بزرگ گفته است دوش در کارگه کوزه گری رفته است مراد اندیشیدن او به بودن در کارگاه هستی است. هر کسی که به حضور و هوشیاری اندیشه برسد همان لحظه به کارگه کوزه گری پا نهاده است. کارگاهی که در ان خودش (کوزه) را میبیند. اما کوزه گر و کوزش فروش را نه.
اصلا زیبایی کارگاه هستی هم به همین است که تو باشی و دنبال یک مطلوب بگردی. اگر مطلوب نباشد درد نیست. درد هم که همان طلب است و طلب همانا اولین شعر عشق. یعنی به کارگاه کوزه گری رفتن یعنی دردآگاهی ما از هستی و افرینش کائنات.
این درد بهترین درمان است.
پس گوارای اهل دل و درد باد!
باده خاک آلوده تان مجنون کند
صاف اگر باشد ندانم چون کند

فرشاد عربی در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۶ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۰۳ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۲۰:

بیت هشتم زیردستان صحیح است

فرشاد عربی در ‫۹ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۲۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۱۵:

منظور از زمر در بیت دوم همان واژه مزمار است به معنای نی نوازی و موسیقی پردازی.

فرشاد عربی در ‫۹ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۴ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۹:۱۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۱۷:

نظیر تلفظ فوق را در این بیت از دیوان کبیر هم می بینیم که برای مولانا امری مسبوق به سابقه است که
در مصرع اول آه و در مصرع دوم بایستی أه خوانده شود:
آه دردت را ندارم محرمی
چون علی اه می‌کنم در قعر چاه
غزل شمارهٔ 2380

فرشاد عربی در ‫۹ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۲ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۱۲:۱۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۸۸:

در بیت ششم، مصراع دوم اشتباه تایپی هست:
« فروبرده » صحیح است.

فرشاد عربی در ‫۱۰ سال قبل، دوشنبه ۲۹ تیر ۱۳۹۴، ساعت ۱۶:۲۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۱۷:

در بیت دوم، مصرع دوم:
باید آه را به صورت أه (کوتاه ، بر وزن وه) خواند:
أه که چه دیوانه شد جان من از سوره ای.

فرشاد عربی در ‫۱۰ سال قبل، سه‌شنبه ۲۳ تیر ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۰۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۲۱:

در بیت 12 بنی قحافه درست است که منظور ابوبکر است

فرشاد عربی در ‫۱۰ سال قبل، سه‌شنبه ۲۳ تیر ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۵۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۳۹:

بیت دهم مصرع دوم: محالست صحیح است

فرشاد عربی در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۱ تیر ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۱۳ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۷۱ - در عزلت و قناعت و بی‌طمعی:

بیت شانزدهم اینگون هدرست است: بر گُرده‌های ناموران گِرده‌های نان

فرشاد عربی در ‫۱۰ سال قبل، یکشنبه ۲۱ تیر ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۰۹ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۷۱ - در عزلت و قناعت و بی‌طمعی:

بیت هشتم «گرد کو » درست است یعنی گرد کوی گشتن برای گدایی
بیت دوازدهم مصرع دوم« کآب» درست است مخفف « که آب»