علی شیرازی
علی شیرازی در ۲ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۲ مرداد ۱۴۰۰، ساعت ۲۰:۳۵ در پاسخ به شکوه دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸:
درود بر همه دوستان
به گمان من «پایاب» در اینجا به معنی کرانه و ساحل است و بی‌پایاب به معنی بی‌کران.
علی شیرازی در ۴ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۸، ساعت ۰۵:۳۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۱:
مهربانان
درود خداوند بر شما باد.
دوستان گرامی مطالبی در باره «گشتن» و «جستن » نوشته بودند.
چنانچه گشتن به تنهایی به کار برود به معنی جستجو کردن نیست بلکه بایستی با واژه «دنبال» همراه شود. دنبال چیزی گشتن= جستن است. در ضمن امروزه «جستن» بیشتر به معنی «یافتن» به کار میرود ولی در اشعار قدیم «جستن» به هیچ وجه معنی « یافتن» نمی دهد.
لذا «یافت می نشود، جسته ایم ما » صحیح است و نمیتوان از «گشته ایم» استفاده کرد.
علی شیرازی در ۴ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۵ مرداد ۱۳۹۸، ساعت ۱۸:۰۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۲:
جان میگیرم از این معاشقه زیبای حافظ با حضرت دوست
دردم از یار است و درمان نیز هم
علی شیرازی در ۴ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۵ مرداد ۱۳۹۸، ساعت ۱۷:۴۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۱:
اگر نظر آقا رضا را ندیده بودم، باور نمیکردم در این غزل کسی «دوست» را غیر از خداوند بزرگ تصور نماید.
واقعا زیباست، هرکس با هر دیدگاهی میتواند با حافظ با همراه باشد.
علی شیرازی در ۴ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۸، ساعت ۱۶:۵۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۱۵:
بر در قدیمی آرامگاه سعدی نوشته بود:
ز خاک سعدی شیراز بوی عشق آید
هزار سال پس از مرگ او گرش بویی
بزرگان ما میگفتند، عرفا عاشق شدن را جاودانگی می دانستند.
دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند.
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند.
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما
و گاهی پا را از این فراتر نهاده و کسی را که عاشق نباشد، شایسته مقام انسانی نمی دانند.
چنانچه جناب عراقی میفرماید:
آن شنیدی که عاشقی جانباز
وعظ گفتی به خطه شیراز
و.... خلاصه اینکه در این مجلس که همه سخنان نغز در باره عشق گفته می شد
علی شیرازی در ۴ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۳۰ تیر ۱۳۹۸، ساعت ۰۴:۴۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۱۵:
درود بر شما
بر در قدیمی آرامگاه سعدی نوشته بود:
ز خاک سعدی شیراز بوی عشق آید
هزار سال پس از مرگ او گرش بویی
علی شیرازی در ۴ سال و ۱۰ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۴ خرداد ۱۳۹۸، ساعت ۱۹:۱۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۷۵:
درود بر همه دوستان
در ساخته استاد مجید درخشانی با آواز بهشتی استاد شجریان در سال 2010 در لس آنجلس هم اجرا شده است.
علی شیرازی در ۶ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۸ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۳۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۹:
من نتوانستم در بخش مربوطه بنویسم
این شعر در گلهای تازه شماره 100
با صدای استاد محمد رضا شجریان،
نی زنده یاد استاد کسایی، ت
ار زنده یاد استاد جلیل شهناز
در همایون و شوشتری
استفاده شده است.
نسخه‌ی کامل گلهای تازه 100 شامل این بخش است که در آن زمان فقط بخشی از این اثر در رادیو پخش شد.
علی شیرازی در ۶ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۸ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۰۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۹:
در پاسخ به شمس الحق در مذمت لیلی و دیگران
کار خدای مهربان و بنده نه کار مادر و فرزند است و نه کار شاهد و شاهد و شاهد باز.
چرا در رابطه خدا و بنده اش وارد می شوی و بندگان خدا را چنین می آزاری مگر او نفرموده که انی قریب، اقرب من حبل الورید ؟
کدام وصل از این قوی تر
دوست نزدیک تر از من به من است.
وین عجب بین که من از وی دورم.
بگذار با وصال اعتباریم خوش باشم. بگذار گمان کنم که فرموده بنده من و نعره ام بر آسمان برود.
شمس الحق عزیز دم از وصال من و امثال من که نزده اند. که مورد بازخواست قرار گیرند.
دم از وصال خدای خویش زده اند که وجود هیچ آفریده ای یک دم بی او ممکن نباشد.
مرا چه به داوری که او خود بهترین داور است.
لیلی عزیز و هر کس که در آرزوی وصال حضرت پروردگار است، آرزوی فرخنده تان مبارک باد،
باشد تا دیده هاتان جز او نبیند، زبان شما جز او را نخواند و جان شما زمزمه خوش او را نیوشا باشد.
وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ
بقره 186
علی شیرازی در ۷ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۱۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۶:
روفیا و ایران نژاد گرامی
در این جا سخت کوش به معنی سخت گیر است
زنده یاد دهخدا سخت گیر را یکی از معانی سخت کوش دانسته و در واژه نامه خود به شعر زیر از فردوسی بزرگ توجه داده و آنرا به معنی سخت گیر دانسته است:
سخت گیر :
اگر چرخ با من بود سخت کوش
بگرز گرانش بمالم دو گوش .
اشتباه دیگری که در باره شعر حافظ رواج دارد معنی واژه بخشم در بیت:
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل مارا
به خال هندوش بخشم سمرقند و بخارا را
که در اینجا به معنی گذشتن (ترجیح دادن) است نه عطا کردن
چنانچه فرمود:
عطایش را به لقایش بخشیدم (ندیدن او از عطای او گذشتم)
متن
درویشی را ضرورتی پیش آمد .کسی گفت:فلان نعمتی دارد بی قیاس.اگر به سر حاجت تو واقف گردد همانا که در قضای آن توقف روا ندارد.گفت:من او را ندانم.گفت:منت رهبری کنم.دستش گرفت تا به منزل آن شخص درآورد.
یکی را دید لب فروهشته وتند نشسته برگشت وسخن نگفت. کسی گفتش چه کردی؟ گفت: عطای او را به لقایش بخشیدم.
مبر حاجت بنزدیک ترشروی
که از خوی بدش فرسوده گردی
اگر گویی غم دل با کسی گوی
که از رویش به نقد آسوده گردی