گفت دینی را که: این دینار بود
کین فراکن موش را پروار بود
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
گفت دینی را که: این دینار بود
کین فراکن موش را پروار بود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به نوعی از دین و مذهبی اشاره می‌کند که به فراموشی سپرده شده و تحت تأثیر مادیات، همچون دینار (واحد پول)، قرار گرفته است. در واقع، نقد این است که دین واقعی به عمق مادیات و دنیاگرایی بدل شده و به جای روحانی بودن، حالتی دنیوی و مادی به خود گرفته است.
هوش مصنوعی: گفتند که این دینار، نشانه‌ای از یک تعهد و مسئولیت است، همان‌طور که موش در حال تغذیه و بزرگ شدن به خاطر آن، نشان‌دهنده اهمیت این دین است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نی همی گوید که او عطّار بود
عاشقان را صاحب اسرار بود
نوح از آن گوهر که برخوردار بود
در هوای بحر جان دربار بود
اردو اندر دشت بیلشوار بود
خواجه را سوی سرا هنجار بود
خستۀ آن خنجر خونخوار بود
آنکه در کوی بلا بردار بود
خار بود آن لیک بهر مار بود
مرغ زیرک را گل و گلزار بود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.