گنجور

حاشیه‌گذاری‌های سیاوش مرتضوی

سیاوش مرتضوی


سیاوش مرتضوی در ‫۶ سال قبل، شنبه ۱ اردیبهشت ۱۳۹۷، ساعت ۱۴:۵۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۱۲۲ - در بیان آنک شه‌زاده آدمی بچه است خلیفهٔ خداست پدرش آدم صفی خلیفهٔ حق مسجود ملایک و آن کمپیر کابلی دنیاست کی آدمی‌بچه را از پدر ببرید به سحر و انبیا و اولیا آن طبیب تدارک کننده:

در بیت 3 《چون برافکندن درین...》درست به نظر میرسد.

 

سیاوش مرتضوی در ‫۶ سال قبل، پنجشنبه ۱۶ فروردین ۱۳۹۷، ساعت ۰۱:۴۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۱۰۴ - قصهٔ آن زن کی طفل او بر سر ناودان غیژید و خطر افتادن بود و از علی کرم‌الله وجهه چاره جست:

《ور بهر دو مایلی انگیخته》درست است، سپاس.

 

سیاوش مرتضوی در ‫۶ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۸ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۱۹ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » حضریات » غزلیات » شمارهٔ ۳۵۳:

با سلام، یک. لطفا «بمی پرستی» را در بیت 4 به «به می پرستی» تغییر دهید. دو. لطفا تمام همزه ها را به ی تغییر دهید. برای نمونه «آشنایی» به جای «آشنائی». مورد دوم نه تنها نادرست است، بلکه جستجوی این صفحه را در موتورهای جستجو مانند گوگل مشکل می کند. سپاس

 

سیاوش مرتضوی در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، شنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۲۷ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۲۱:

فکر می کنم بمن باید جدا و به صورت «به من» نوشته شود.

 

سیاوش مرتضوی در ‫۷ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۴۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۱۸ - رسیدن خواجه و قومش به ده و نادیده و ناشناخته آوردن روستایی ایشان را:

در «خویش را از ره‌روان کمتر شمر»، لطفا «ره روان» به «رهروان» اصلاح شود. در ضمن در مصراع دوم معنی کلمه «ره ریان» را در هیچ واژه نامه ای پیدا نمی کنم.

 

سیاوش مرتضوی در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۶ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۳۶ دربارهٔ حافظ » ساقی نامه:

همون طور که دوست دیگری هم گفته، اول من فکر کردم که «بیار» ساقی آن می که حال آورد، معنی درست تری داره، اما قافیه رو بهم می زنه، بعد گفتم شاید «بده» ساقی آن می که حال آورد، احتمالا درست باشه، اما آخرش متوجه شدم که همین صورت درسته و بیت اول و دوم موقول المعانی هستن. در واقع به این صورت هست: «بیا ساقی. آن می که حال آورد، کرامت فزاید، کمال آورد، به من ده که بس بی دل افتاده ام.» ایول!

 

سیاوش مرتضوی در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۶ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۲۸ دربارهٔ حافظ » مثنوی (الا ای آهوی وحشی):

ممکنه که این نگارش درست باشه: مگر خضر مبارک پی تواند که این تن ها به آن تنها رساند.

 

سیاوش مرتضوی در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۱۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۹۱ - تفسیر قول حکیم: به هرچ از راه وا مانی، چه کفر آن حرف و چه ایمان، به هرچ از دوست دور افتی، چه زشت آن نقش و چه زیبا، در معنی قوله علیه‌السلام ان سعدا لغیور و انا اغیر من سعد و الله اغیر منی و من غیر ته حرم الفواحش ما ظهر منها و ما بطن:

با سپاس، لطفا مصرع «صبح شد ای صبح را صبح و پناه» را به «صبح شد ای صبح را پشت و پناه» اصلاح نمایید.

 

سیاوش مرتضوی در ‫۸ سال قبل، چهارشنبه ۸ اردیبهشت ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۴۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۴۰:

از آنجایی که «نخواهی» در مصرع های دیگر تکرار شده است، این احتمال هم هست که در مصرع اول «بها نخواهی بستن» درست باشد.

 

سیاوش مرتضوی در ‫۸ سال قبل، چهارشنبه ۸ اردیبهشت ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۴۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۴۰:

وزن مصرع اول نادرست است، شاید «بهانه» درست باشد، نه «بهانه ای».

 

سیاوش مرتضوی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۴۴ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » بیان وادی فقر » گفتار معشوق طوسی (محمد) با مریدش:

شاید در بیت چهار «هرکه» درست باشد، نه «هرک».
ممکن است هرک گویش قدیی باشد، اما به هر حال خواندن آن به صورت «هرکه» روان تر است.

 

سیاوش مرتضوی در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۳۰ مهر ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۱۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۸۰:

به گمان غیر حرفه ای من، بیت یکی مانده به آخر روخوانی روان ندارد، این احتمال وجود دارد که «دانند» در اصل «داند» بود، در گذشته فعل مفرد برای جمع استفاده می شده است.

 

سیاوش مرتضوی در ‫۹ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۵ آبان ۱۳۹۳، ساعت ۱۹:۵۸ دربارهٔ وحشی بافقی » فرهاد و شیرین » بخش ۱ - سرآغاز:

البته شاید "الهی" نادرست متداول باشه، چون الف کوتاه در حرف های زبان فارسی وجود ندارد. همین طور همزه و مد و دیگر موارد نیز وجود نداره. ولی به هر ترتیب، "الاهی" باعث میشه که این بیت در موتورهای جستجو و همین طور خود جستجوی گنجور قابل دستیابی نباشه.

 

سیاوش مرتضوی در ‫۹ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۵ آبان ۱۳۹۳، ساعت ۱۹:۵۴ دربارهٔ وحشی بافقی » فرهاد و شیرین » بخش ۱ - سرآغاز:

لطفا "الاهی" را به "الهی" اصلاح کنید. ممنون.

 

سیاوش مرتضوی در ‫۱۰ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۷ اسفند ۱۳۹۲، ساعت ۱۶:۰۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۱:

در پاسخ به آقای حامد هن دل:
دوست عزیز، عارفان از عصبیت های عوامانه بری بوده اند. آیا به نظر شما نویسنده بوستان و گلستان این قدر بی طاقت و حسود بوده که به بعد از خواندن یک شعر از مولانا، قلم به دست گرفته و در کوچک کردن او شعری سروده؟
چنین چیزی از دیدگاه من پذیرفتنی نیست.

 

سیاوش مرتضوی در ‫۱۰ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲ اسفند ۱۳۹۲، ساعت ۱۸:۱۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۶:

با نظرهای عنوان شده در اینجا، در مورد شعر نعمت الله ولی به طور کامل مخالف هستم.
1. دوستان فرض کرده اند که حافظ این شعر را بعد از شاه نمعت الله و در جواب او نوشته است، در حالی که هیچ گونه سند تاریخی در این مورد وجود ندارد. ممکن است به این صورت باشد که حافظ چنین شعری سروده و از "طبیبان مدعی" شکایت کرده است و سپس شاه نعمت الله در جواب او چنان شعری سروده باشند.
2. با عرض پوزش از نظر دهندگان محترم، مقایسه مقام عارفان کار بسیار بی نتیجه و ناممکنی است. شما چگونه می توانید حال "درونی" دو فردی را که در سده هشتم/نهم زندگی می کردند را با هم مقایسه کنید؟! حتی عطار در کتاب تذکره الاولیا، حال آنها را توصیف می کند، اما مقایسه نمی کند و نمی تواند بکند. برخی متخصصین می گویند که عطار نیز به مقامی رسیده بود که می توانست حال درونی عارفان دیگر را ببیند و تجربه کند و به این روش تذکره الاولیا را نوشته. آیا ما هم به چنین مقامی رسیده ایم؟
3. من حافظ را عارف می دانم. عارف از واکنش ها و رفتارهای عوام-گونه رها است. اگر ماجرا واقعا به این صورت بوده که شاه نعمت الله شعری سروده باشد و این شعر حافظ را آنقدر عصبانی کند که این شعر را در جواب بسراید، من به مقام حافظ شک می کنم، نه شاه نعمت الله. اما این طور نیست دوستان. نه حافظ بزرگوار در بند چنین حالات کودکانه ای بوده، نه شاه نعمت الله ادعای بیهوده کرده است.
4. برای خودم بهتر می دانم به جای کنکاش در کشف تناقضات، از گفته های این بزرگواران، که به قول معروف کلّ هم نور واحد، استفاده کنم تا شاید درسی گرفتم و آن را چراغی پیش رو قرار دادم.

 

سیاوش مرتضوی در ‫۱۰ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ دی ۱۳۹۲، ساعت ۱۶:۳۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۶۳:

لطفا "از این" در "زانک از این ناله است..." در بیت یکی مانده به آخر، اصلاح شود به "زین".
سپاس

 

سیاوش مرتضوی در ‫۱۰ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۱۷:۱۵ دربارهٔ سعدی » بوستان » در نیایش خداوند » بخش ۱ - سرآغاز:

من اومدم چند مورد را برای ویرایش عنوان کنم، دیدیم دوستان قبلا این زحمتو کشیدن. لطف کنید و آنها را اعمال کنید.
سپاس فراوان

 

سیاوش مرتضوی در ‫۱۰ سال و ۱۲ ماه قبل، جمعه ۳ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۱۹:۳۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۱۹:

با پوزش از استادان ادب، به نظر من هم "سخن" از نظر معنایی درست تر به نظر می رسد؛ به ویژه اینکه بیت اول درباره اینکه مولانا دوست دارد چه سخنی را بشنود و چه چیز را نشنود صحبت می کند.

 

سیاوش مرتضوی در ‫۱۱ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱ آذر ۱۳۹۱، ساعت ۰۶:۱۹ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۵:

باید یک فاصله در مصرع بیت ششم اضافه شود:
گر با تو بر سرو زر => گر با تو بر سر و زر

 

۱
۲
sunny dark_mode