گنجور

برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.

ورود به گنجور

 
مجد همگر
مجد همگر » دیوان اشعار » غزلیات »

شمارهٔ ۹۲

پیداست خود که نیست ترا رای آشتی

زیرا که گم شده ست سروپای آشتی

بر تافتی ز مهر و وفا روی دل چنانک

نه روی صلح داری و نه رای آشتی

با ما دلت به کینه چنان مشتغل شده ست

کو نیز خود ندارد پروای آشتی

بردوختی به کینه وری چشم مردمی

نگذاشتی به حیله گری جای آشتی

با اینهمه جفا که تو کردی به جان من

دل می کند هنوز تمنای آشتی